Ze kijkt zelfverzekerd in de camera. Een ietwat mysterieuze glimlach, een cocktail in de hand. Op de achtergrond is een tropisch strand te zien, met palmbomen, een helderblauwe zee. Het is een jaloersmakend kiekje. Onder de foto’s staan diverse levenswijsheden geschreven. You can create your own reality. Ontworstel je van de dagelijkse sores. Je hebt keuzevrijheid. Je kunt je leven volledig omgooien, als je dat wil.
Deze Instagrammer profileert zich als lifecoach en spiegelt je een droomleven voor. Wie wil dat nou niet? Iedere dag fantastisch weer, vers fruit, verse vis. Iedere dag naar het strand, iedere dag tranquilo. Voor je werk heb je hooguit een laptop en internet nodig. Het gaat uiteindelijk alleen maar om de juiste mindset. Je kunt zijn waar je wilt zijn, je kunt zijn wie je wilt zijn. En het leven leiden dat je wil leiden. Hoe je dat precies doet? Je kunt bij haar in de leer. Kosten: ongeveer €5000,-.
Gebakken lucht
Een hoop geld, voor gebakken lucht. Maar ach, geef haar eens ongelijk. Als er behoefte aan iets is, waarom zou je deze dan niet geven? En als er geen behoefte aan is, waarom zou je deze dan niet proberen te creëren?
Ik kan mij zo voorstellen dat zij haar geheimen aan jou vertelt. Dat ze je coacht, zoals ze belooft. Zij incasseert je geld, jij bent wijzer geworden en kent jezelf weer net iets beter. En alles is op voorhand afgesproken, zodat er geen verrassingen zijn. Lijkt mij vooralsnog een prima deal, waar beide partijen voor henzelf beter van kunnen worden.
(Als je een rapcursus gaat volgen bij Lil Kleine, je er de hoofdprijs voor betaalt en hij niet komt opdagen: is dat dan oplichting? Of juist volledig voorspelbaar, op geen enkele wijze verrassend en derhalve je eigen domme schuld? Die vraag even tussendoor.)
Tommy Hilfiger
Ik vind ‘gebakken lucht’ een mooie term. Als ik Nike of Tommy Hilfiger koop, ben ik zienderogen duurder uit dan bij Zeeman. Natuurlijk, die merken zijn kwalitatief beter en het is dus gerechtvaardigd dat zij hogere prijzen vragen. Maar ze vragen aanmerkelijk meer. Je betaalt voor het merk, de naam. Voor de marketing. Dat geldt ook voor auto’s; het is dat psychologische gevoel. Ik kan dit betalen, ik voel mij rijk. Ook gebakken lucht, maar een stuk geaccepteerder dan dat solomeisje op Instagram dat je een droomleven voorspiegelt.
Dergelijke ‘influencers’ krijgen ladingen met kritiek. Waarom werken zij niet gewoon zoals iedereen, wordt gesteld. Dat zegt de tekstschrijver, die niksige verhaaltjes maakt voor tijdschrift LINDA. Dat zegt iemand als Sander Schimmelpenninck, die op vileine wijze anderen terechtwijst en zelf podcasts produceert.
Vraag en aanbod
Er is veel kritiek op alle vormen van lifecoaches. Waarom dat nodig zou zijn. Vroeger zou het gezien worden als onzin. Ze verkoopt niks, hooguit inspiratie. Ze laat je aan haar spiegelen, wat niet persé iets goeds is. Ze gaat uit van de ‘ja’ in plaats van de ‘nee’, wil zich ontworstelen van het systeem. Ze weigert mee te lopen in ‘hoe het zou moeten volgens onze ouders’, maar kiest een eigen pad. Dat moet je maar net passen, dat is niet iedereen gegeven. Maar dan nog, dat is de verantwoordelijkheid van de klant. Zij geeft je slechts een aanbod.
Ik schrijf dit vanuit Tulum, het Caribisch gebied. Vandaag regent het. Er lopen hier talloze straathonden rond. De straten en ook de jungle ligt vol afval. Ik ben inmiddels lekgestoken door muggen. Regelmatig is er geen warm water, of überhaupt water. Het internet valt om de haverklap uit. In the end is het hier echter uitstekend toeven, als je je er niet tegen verzet. Probeer het eens; het is een kwestie van een ticket kopen. Of niet, dat is gewoon je voornaamste keuze. Ter plekke zul je je weg echt wel vinden. Zo, bespaar ik je toch even €5000,-.
Waardeer dit verhaal! (Of steun me door een abonnement te nemen)
