Het hoofd raast door en dat is een verdomd fijne sensatie. Als ik met onze hondjes loop, stromen de ideeën en inspiratie door mijn hersenen. Het boek is af en heb ik ‘Het Groene Schaduwlicht’ gedoopt. En dat dit deel … Lees hier de hele tekst
Verder lezen
Ik ben geen groot liefhebber van kaas. Zeker, een blokje kaas met wat mosterd is haast niet te versmaden. Toastje met camembert: eveneens heerlijk. Een boterham met kaas heeft in mijn beleving wat schijfjes komkommer nodig, maar dan is het … Lees hier de hele tekst
Verder lezen
,,Wat zijn eigenlijk Nederlandstalige koosnaampjes voor je geliefde?”, vroeg Tania me toen ik nog maar kort in Mexico zat. Ik dacht even na. Er zijn er natuurlijk talloze, maar ik prefereer dan toch mijn favorieten te delen. ,,Liefje, poepje, scheetje, … Lees hier de hele tekst
Verder lezen
Niet ver van ons vandaan huist de overdekte markt van Naucalpan. Groenten en fruit, voor heerlijk lage prijzen. Het is zo’n typisch Latijns Amerikaanse markt: er klinkt veel geschreeuw, de gangetjes zijn smal, het aanbod overweldigend en het tempo ligt … Lees hier de hele tekst
Verder lezen
Als ik eenmaal op de stenen vloer van de verder warme huiskamer sta en Adriana het ei in haar handen neemt, popt een vage jeugdherinnering op. Ik denk dat ik negen of tien jaar oud was. Mijn moeder vroeg mij … Lees hier de hele tekst
Verder lezen
Al een paar keer werd mij in een discussie gevraagd mijn eigen onderzoek te doen. Normaliter een dooddoener, vind ik. Een argument van iemand die ook niet zo stevig in de schoenen staat. Maar ik dacht: ergens is het ook … Lees hier de hele tekst
Verder lezen
Het haast overbekende verhaal nog eens kort: in augustus vertrok ik naar Mexico Stad, om mijn geliefde Tania weer eens in het écht te ontmoeten. Ik ontmoette haar vóór corona in de zee in Mexico, hielden vervolgens contact via … Lees hier de hele tekst
Verder lezen
Carlos begint wat nerveus te worden. Hij speurt en speurt, maar er is nergens beweging. Zijn ervaren ogen gaan van hot naar her en terug. Hij spitst zijn oren, maar er is nergens geluid, het lijkt uitgestorven. Maar er moet … Lees hier de hele tekst
Verder lezen
Gek hoe dat brein werkt. Eenmaal besloten dat ik nog minimaal een half jaar langer in Mexico wil blijven, werd de 25e februari een soort ijkpunt. Een datum om naar toe te leven. Op die datum verliep immers mijn … Lees hier de hele tekst
Verder lezen
Als je dit leest, zit ik in het vliegtuig naar San José, Costa Rica. Het land van de nevelwouden, fraaie stranden, luiaards, aapjes en leguanen. Even een weekje op en neer, omdat mijn visum per 21 februari afloopt en ik … Lees hier de hele tekst
Verder lezen