,,Geef hem maar wat”, zegt Cristina op rustige toon. Kennelijk schat ik de situatie niet helemaal goed in: de jongen is klein en heel dreigend vind ik de situatie nu ook weer niet. ,,Hij zegt een mes te hebben”, fluistert Cristina in feilloos Engels.
Cristina
Ik leerde Cristina kennen op Tyrona Parc. Een prachtige Colombiaanse die het Engels uitstekend beheerst en waar het simpelweg fijn mee klikte. We hielden contact via Facebook en WhatsApp en om mijn reis te vervolgen naar Chili, besloot ik enkele dagen Bogotá te boeken. Cristina verblijft daar ook, dus een ontmoeting was logisch. ’s Avonds besloten we naar een salsatent te gaan; zij verstaat die kunst zonder meer en ik, nou ja, minder.
De overval
’s Nachts lopen we terug en worden door een man en een vrouw aangesproken. Dat ze kwade bijbedoelingen hebben is me wel helder: de vrouw zorgt ervoor dat Cristina en ik gescheiden worden, waarop de man mij onder zijn trui onder schot houdt met iets waarvan ik moet veronderstellen dat het een mes is. Het komt op mij niet heel dreigend over -ik geloof gewoon niet dat het een mes is-, maar besluit het zekere voor het onzekere te nemen.
Het stomme is echter: waar ik al sinds het begin van mijn reis heel bewust met mijn geld om ga en altijd maar een beperkt bedrag op zak heb, ben ik vandaag nogal rijk. Ik geef de jongen een biljet van 10.000 pesos (€3,-), maar hij ziet de grotere biljetten blinken en eist deze. Plots ben ik zo’n 250.000 (€90,-) lichter.
Politie
Er komt een taxi voorbijrijden. Cristina roept dat we beroofd zijn, de taxi anticipeert en claxonneert. Vrijwel direct verschijnt er een politiemotor. In volle snelheid gaan twee man achter mijn overvallers aan en binnen zo’n twintig secondes grijpen ze hen bij de kladden. Cristina legt haarfijn aan de agenten uit wat er gebeurd is en dan begint het.
De twee agenten tuigen de twee overvallers compleet af met hun wapenstokken. De jongen zakt al snel ineen en begint te krijsen. De agenten eisen het geld op, maar de twee ontkennen ons overvallen te hebben. Het meisje krijgt een stroomstoot, de jongen wordt met een blote vuist haast knock-out geslagen.
‘Bureau’
De politie neemt ons en de overvallers mee. Met een escorte van zo’n vier man politie komen we een heel nieuw gebied in. ,,Een van de gevaarlijkste plekken van de stad, dit”, weet Cristina me te vertellen. Het is nu ongeveer 12 uur ‘s nachts. Het ziet er vreselijk uit, vooral in het donker. Al snel komen we op een soort binnenplaats, waar een tiental onfrisse figuren vertoeven. Grenzend aan deze plek hebben deze mensen een plek om te slapen en blijkbaar behandelt de politie hier ook dit soort zaken en plein public.
Nu worden de twee overvallers van elkaar gescheiden en apart van elkaar aan een muur vastgeketend met handboeien. Het meisje is aan de beurt. Ze krijgt tientallen stroomstoten en al snel zakt ze ineen en begint te kotsen. Ze begint onbedaarlijk te huilen. Haar make-up verspreidt zich over haar gezicht en ze begint er onooglijk uit te zien. Naast haar lukt het de jongen niet meer op zijn benen te slaan. Zijn inmiddels blote bovenlijf is bont en blauw. De agenten gaan echter door. Eindelijk beginnen ze te praten: ze hebben mijn portemonnee aan iemand anders gegeven. Ik laat hen daarop mijn lege portemonnee zien. ,,Je liegt dus!” en het geweld continueert.
Bizar avontuur
Na twee uur op deze schrale plek krijg ik de keuze. Of ik laat het hierbij, of ze gaan op nader onderzoek. Eerlijk gezegd wil ik slapen, maar Cristina weigert. ,,Dan doen ze het volgende week wéér. Nee, dit moeten die klootzakken maar eens voelen”, bijt ze me toe. Het meisje begint wederom te kotsen en dan, plots, ineens: nieuws. Ze hebben 150.000 pesos gevonden. Een agente overhandigt me drie perfecte briefjes van 50.000. Dat zijn zeker niet de mijne en ik heb de situatie constant nauwlettend in de gaten gehouden: geen van de twee gaf hen geld. Ik accepteer het aanbod en ga met de 150.000 pesos naar het hostel. De twee gaan ‘minstens drie weken’ de cel in, beloven de agenten. Deze hele show kostte me 40 euro en het klinkt bot, maar dat was dit bizarre avontuur nog waard ook.
Waardeer dit verhaal! (Of steun me door een abonnement te nemen)
Leuk dat je aan het bloggen bent. Alleen overvallen worden in zo’n land lijkt me helemaal rot. Wat ik me afvroeg, speelt het drama van lisanne en Kris daar nog steeds zo op de voorgrond? Ik weet wel dat de mensen in de omgeving de meiden bij volle maan nog kunnen horen huilen. Pas je wel op daar in die omgeving verder??