Het gaat niet goed met de 27-jarige Charlotte uit Breda. Ze zit thans opgesloten in een psychiatrische instelling, haar advocaat is er wel. Charlotte zou op 14 november jongstleden Esther hebben mishandeld in Breda. Zij liep met een vriendin ’s avonds door de Breda, toen een schreeuwende vrouw in een gele jas op hen afkwam. Ze vluchtten, maar tevergeefs: ze wordt geschopt en geslagen. Diezelfde avond zou Charlotte ook een andere vrouw hebben mishandeld.
Charlotte weet het niet meer, maar erkent wel een gele jas gedragen te hebben. ‘Ik heb een kind van je, ik ga alles aan je vrouw vertellen’, zou Charlotte Esther hebben toegebeten. ,,Ja, dat is wel gek om tegen een jonge vrouw te zeggen”, vindt de rechter. ,,Charlotte eh, spoort niet helemaal, om het plat te zeggen?” De advocaat vindt dat inderdaad plat gezegd, maar: ,,Dat zou je wel kunnen zeggen.” Met Esther gaat het sindsdien niet zo goed. Ze heeft angsten en hoofdpijn en vraagt een schadevergoeding van 450 euro.
Er is van alles met Charlotte aan de hand, legt de advocaat uit. ,,Ik ken haar al sinds ze nog Charles heette”, duidt hij op de transitie die in volle gang is. Er is geen stabiliteit in haar leven en dat is juist nu wel gewenst. Er zijn al zelfmoordpogingen geweest, deze mishandeling zou een psychose geweest kunnen zijn, maar dat staat niet vast.
De advocaat vindt de zaak zelf ook niet heel helder. ,,Esther en haar vriendin zouden naar een ouder echtpaar gerend zijn, maar die zijn niet gehoord door de politie. En het spijt me, ik doe mijn werk als advocaat hier en wil Esthers klachten niet bagatelliseren, maar is er een causaal verband tussen de klachten van Esther en dit voorval? Die avond zijn er immers geen verwondingen geconstateerd.”
De rechter schuift dat opzij. Het gaat om hoofdpijn, rugpijn en angsten: dat zijn geen pijnen die direct zichtbaar zijn. Wel is hij het eens met de advocaat dat 450 euro te veel is. Hij maakt er 300 euro van. Bovendien krijg Charlotte een voorwaardelijke gevangenisstraf van 2 weken.