Toen ik in december naar Mexico ging, had ik één heel klein zorgje. Niet de drugskartels, niet het hoge moordcijfer, nee, ik ben simpelweg niet zo’n grote fan van Mexicaans eten. Mijn ex maakte graag taco’s en burritos. We gingen ook wel eens eten in het Mexicaans restaurant in de binnenstad. Toen het uitging, heb ik het eigenlijk nooit meer gemaakt.
Eenmaal in Mexico viel het me alleszins mee. Met name de visgerechten waren ‘deli’ en uitermate ‘rico’. Alleen de taco’s bleef ik saai vinden. Totdat ik met twee Mexicanen taco’s ging eten bij een straatkraampje. Zij leerden het me te eten. Dat kraampje stond ook bekend om de kwaliteit en het was voor mij de eerste keer ooit dat ik een taco met enorm veel plezier at. Het heeft alles met de sauzen en de hoeveelheid ervan te maken. Maar, wist ik al snel: dat is hier. Met de sauzen, de taco’s, het vlees van hier. In Nederland waag ik mij er nog steeds niet aan.
Natuurlijk vertelde ik dit ook Tania. Ze toonde zich geschokt: als er één ding was waar ze trots op was in haar land, was het wel het eten. Speciaal voor haar maakte ik foto’s van het ‘Mexicaanse’ schap in de Jumbo. Ze lachte en corrigeerde me direct. Dit is TexMex en ze begreep me nu een stuk beter. Bijna alles dat er ligt zijn Amerikaanse uitvindingen die ze een Mexicaanse naam geven. Sterker, het meeste is niet eens verkrijgbaar in Mexico. ,,Ik heb een recept voor je, met ingrediënten die jullie waarschijnlijk ook hebben. Een typisch Mexicaans gerecht”, glunderde ze. De volgende dag trof ik het recept in WhatsApp. ,,Als je het maakt, maken we het samen. Jij in jouw avond, ik in mijn middag”, voegde ze eraan toe.
Tinga de Pollo heette het. Kipfilet. Tomaten. Knoflook. Ui. Sinaasappel. Chipotle. Ik scande het TexMex-schap af naar dat laatste, maar nee. Ik ging alle sauzen daar af, maar nee. Ik vroeg het aan een Jumbo-medewerkster, die me wonderwel uitgebreid hielp. Ik had het product van te voren immers gegoogled; Jumbo heeft het in het assortiment. Maar, stelde ik me begripvol op, dat hoeft niet te betekenen dat het ook in deze buurt-Jumbo is. Ze googlede eveneens. ,,Ik vind dit een leuk spelletje. Ik heb er nog nooit van gehoord, maar ik zeg pas ‘nee’ als het écht ‘nee’ is”, toonde ze zich strijdbaar. Ze vond iets. Een Tabasco met chipotlesmaak. Goed genoeg. Tania lachte een paar uur later. Misschien moet ik hier iets meer van gebruiken dan het recept vermeldde.
De telefoon gericht op mijn keuken, WhatsApp-videobellen aan: samen gingen we aan de slag en bereidde ik een typisch Mexicaans gerecht. Het smaakte me goed en het proefde origineel. Het gaat een blijvertje worden, weliswaar mét extra groenten in het vervolg. De volgende keer maken we boerenkool met worst. Of erwtensoep.
Wat vond je van dit verhaal?
Al mijn verhalen zijn gratis te lezen. Maar mocht je als blijk van waardering en van vroljkheid een donatie achter willen laten: ik doe een dansje van blijdschap. Alvast zeer veel dank!!
