Je hoort de monotone stem pas als je je oren spitst. Als je je er bewust van bent. ‘Cerveza, coca-cola, chocolate, chicle’. De verkoopster van het straatstandje in Bosque de Chapultepec somt de producten onafgebroken op. Monotoon, emotieloos, enkel afgebroken door een korte adempauze. Haar stem is schel. Fel. Maar wat ontbreekt is de echte bezieling. Het lijkt wel een robot. Hoe andere straatverkopers dan hun eigen waar moeten aanprijzen? Welnu: haar buurman heeft een luidspreker. Niet dat hij emotie stopt in zijn stem. Nee, deze is net zo monotoon. Maar dan harder.
Straatverkopers zijn al een tijdje mijn intrigerende favoriet, op een soort droeve manier. Echt, ze doen er alles aan. Staan uren en uren per dag op straat. Spreken mensen aan en laten hun waren zien. Maar ze geloven er zelf niet meer in. Als je een straatverkoper een tijdlang bekijkt en observeert zie je het. Ze staan er, maar niemand is er met de gedachte bij.
Tapijt
Wij zaten op een terras koffie te drinken. Een echtpaar komt aan met een steekwagentje, met daarop tapijten. Hun dochtertje heeft echter buitengewoon veel interesse in ons hondje. Ze aait ‘r, ze knuffelt ‘r en is voor even reuzegelukkig. De ouders houden haar liefkozend in de gaten, terwijl zij hun tapijten uitstallen. Ze laten ons het tapijt zien, terwijl zowel wij als zij geen enkele moeite doen om contact te maken. Het dochtertje staat centraal. Kortom; de ouders etaleren ons het tapijt weliswaar, maar op geen enkel moment met de intentie deze te verkopen. Ze doen het uit automatisme. Geen enkel moment zijn ze bij de les. Ze doen simpelweg wat zij altijd doen.
De metro is ook interessant. Ik herhaal nog maar eens: op een droeve manier. Ze lopen schreeuwend door het voertuig. Alles kost tien pesos. Hier aanmerkelijk meer felheid, maar dat komt door de vluchtigheid van de metro. De één geeft iedereen een stuk chocolade en komt een minuut later terug om deze op te halen. Tenzij je betaalt, uiteraard. Ook hier vaak luidsprekers. De mooiste tot nu toe vind ik een dame, die een soort powerpointpresentatie op haar mobiele telefoon gezet had. Zij zei niets. Liet gewoon de afbeeldingen zien. Absolute innovatie, maar of ze er meer door verkoopt is te bezien. Daar werkt haar passieve, sombere aangezicht niet aan mee. Persoonlijk zou ik eerder bang zijn voor een verlies. Je mobiele telefoon is zo weg.
Goochelen
Op de weg maken mannen je voorruit schoon. Of rollen een banner uit met reclame. Verkopen met gevaar voor eigen leven water of andere spullen, tussen de voorbijrazende auto’s door. Of doen hun kunstjes. Dans, zang, goochel; alles komt voorbij. Totdat het stoplicht op groen springt. Regelmatig ontvangt men geen enkele peso. Logisch, want juist in de creatieve kunsten doet geloof én plezier in eigen kunnen wonderen. Dat ontbreekt nu volledig.
Dames die compleet coronaproof in een leeg park hun ballonnen proberen te verkopen. Het is zondag, dan is het druk, dus kansrijk. Maar niet in coronatijden, dat is het schrale. Een straatmuzikant die onder een tunnel zijn tunes blaast. Normaliter een doorgangsweg naar de metro. Nu niet. Kinderen van nog geen tien jaar oud die hun sombere gezichtjes inzetten om wat geld te verdienen. Maar zelfs die somberheid is een automatisme geworden. Honderd straatverkopers die bij centraal plein Zócalo hun waar aanprijzen, maar waar één tamelijk belangrijk onderdeel ontbreekt: de toeristen. De kopers. De doelgroep.
Want dat laatste is natuurlijk het grootste gemis. De straatverkopers werken hard, maken uren en doen er alles aan. Doen simpelweg alsof we in normale tijden leven, maar het geloof is allang weggeëbd. Wat op de loer ligt is de wanhoop. De boosheid. Die gaat nog eens losbarsten, voorspel ik. Dat maakt het droef, maar ook intrigerend te blijven kijken.
Wil je me helpen? Lees dan nog even door:
Allereerst: dank voor het lezen van bovenstaand verhaal. Die las je uiteraard gratis. Dat blijft ook zo. Maar een klein beetje sponsoring zou ik echt enorm waarderen! Dat kan via mijn Patreon of via een abonnement op deze site. Lees er hier alles over.
Je kunt uiteraard ook een eenmalige donatie doen: