Annie van Hooijdonk: ‘Als ik ga praten, kennen ze me’
BREDA – Ja, ook Annie van Hooijdonk (62), stadionspeaker van NAC, verfoeit de vrijdag en de maandag als wedstrijddagen. Verfoeit de Jupiler League. Heeft daardoor moeite om oprecht enthousiast op doelpunten te reageren, ‘maar dat zul je niet aan me horen in het stadion’. Het heugelijke nieuws: ,,Zolang NAC me niet buiten schopt, blijf ik nog heel lang bij NAC. Geen enkele twijfel.”
Maar toch, ze hunkert naar de eredivisie. Wordt simpelweg niet warm of koud van dit niveau en bijhorende clubs. Haar stem klinkt sinds 1979 door de speakers van het NAC-stadion -met een korte stop van 1999 tot 2003. Begonnen in een klein hokje aan de Beatrixstraat, meeverhuisd naar het Rat Verleghstadion. ,,Ik had het niet naar m’n zin in dat nieuwe, grote stadion. ‘Mijn’ NAC was weg, veranderd in een anonieme massa”, zegt ze over die korte pauze.
Dat gevoel is nu min of meer terug, ze heeft haar plekje gevonden. ,,Het is wel anders. Vroeger had ik meer contact met de spelers. Nu zijn het geen NAC’ers, maar passanten.” Annie vertoeft na afloop van de wedstrijden in De Parel, waar de muziek op spreekvolume staat en waar ze nog veel sociale contacten heeft.
Stadionspeaker bij NAC, ze doet het vrijwillig. ,,Doordeweeks werk ik bij een vastgoedbeheerder. Daar plan ik bezichtigingen in. Tot voor kort moest ik op de vrijdag dus enorm haasten om op tijd hier te zijn.” Dat gehaast was ze al snel beu, Annie vervloekt de vrijdag- en maandagavond die deze divisie met zich meebrengt. ,,Sinds kort ben ik vrijdag eerder klaar en kan ik iets ontspannener naar NAC.”
Annie bereidt eigenlijk niets voor, vertrouwt blind op haar jarenlange ervaring. ,,Vooral niet in de Jupiler League. Vroeger oefende ik op de namen van de tegenstander, nu lees ik ze gewoon voor.” Het enige dat ze wel voorbereidt, zijn wat reclameteksten die ze moet voordragen. ,,Die zijn soms wat moeizaam geformuleerd. Vooraf neem ik ze door, maak ik wat aantekeningen om het me eigen te maken.”
Contact met andere stadionspeakers in het land heeft ze nooit gehad. Ja, éénmaal bezocht ze Floris Thoolen, toentertijd stadionspeaker bij Ajax. ,,Ajax werd die dag kampioen, tegen NAC. Hij had een regisseur boven zich, alles was tot op de seconde uitgekiend. Wij (Marjo doet de muziek. Jack het scorebord, red.) krijgen iets meer ruimte.” Dat betekent overigens niet dat ze afwijkt van haar kerntaak. ,,Ik zit in een afgesloten hok, dus krijg weinig mee van het publiek. Echt inspelen op iets kan ik niet, dat is mijn taak ook niet.”
Annie van Hooijdonk, alle supporters kennen ‘r, veelal onbewust. ,,Ik heb altijd het gevoel dat ik vrij anoniem ben en word zelden herkend. Nou ja, totdat ik begin te praten. Dan volgt er vaak toch herkenning.”
