De jongens van Forum voor Democratie kunnen één ding heel goed. In het nieuws komen. Ome Thierry doet dat door iets radicaals anders te zeggen dan ieder ander. Daar buitelt iedereen overheen en hup, aandacht. Thierry heeft een boek geschreven over zijn visie op de coronapandemie en vervolgens een groot deel zelf opgekocht, waardoor het nu een bestseller is. Niet zijn positie op die lijst leverde aandacht op, maar die actie. Prima toch? Volgens Thierry dan.
Ome Gideon stelt vragen over de Holocaust. Hoe erg was dat nou eigenlijk helemaal? In de Tweede Kamer, nota bene. De Holocaust is het meest gevoelige onderwerp denkbaar in Nederland. Dat levert ome Gideon veel #ophef op en dus veel momenten op beeld. Nu heeft hij een film gemaakt, die ze in eerste instantie in Pathé in première zouden laten gaan. Pas later realiseerde het filmhuis dat deze film inhoudelijk waarschijnlijk discutabel zou zijn. Het werd geannuleerd en het leverde weer aandacht op.
Ach. Hoe groot is Forum nu echt? Dat momentum is allang voorbij. Het brokkelt af. Het enige dat ze nog hebben, is die aandacht. Ze vinden het heerlijk als ze ‘fascisten’ genoemd worden. Boeit ze niet. Forum voor Democratie is als het verongelijkte jongetje in de klas, dat alleen uit is op aandacht en daarom steeds extremer dingen roept. Na verloop van tijd is dat niet meer stoer, maar is het een beetje triestig en raakt heel de klas het beu. Tuurlijk schokt hij nog wel eens, maar iedereen weet toch dat dat de bedoeling ook is? Negeren werkt het beste. Doodzwijgen. Idealiter wordt hij geschorst. Of gewoon van school getrapt.
VVD
Dan de VVD. De zittende macht. De grootste partij van Nederland. De partij die al drie kabinetten achter elkaar leidt. Deze marketingmachine krijgt het voor elkaar dat mensen nog steeds in hun verhalen geloven. Er zitten ongelofelijk slimme mensen in die partij, dat is duidelijk. Hoe zij nog steeds de meest populaire partij van Nederland zijn, grenst aan het bizarre. Leefden die mensen de afgelopen twaalf jaar onder een steen? Of waren dit mensen die ruim voldoende verdienden en sowieso al een zorgeloos leventje hadden? Ik vermoed dat laatste. Voor de meest doorsnee burgers denkbaar, is de VVD prima. Zij werken van 9 tot 5, gaan af en toe uit eten en ach, misschien eens een concertje.
De woningmarkt, de coronacrisis, de vluchtelingenproblematiek, de toeslagenaffaire, de verwoeste cultuursector en de talloze valse beloftes: de VVD is als mijn oud-klasgenoot Bas. Alle meisjes waren verliefd op ‘m, alle jongens wilden ‘m simpelweg zijn, omdat hij totale schijt had. Geen enkele interesse had in anderen. De wereld draaide om Bas. Onverteerbaar. Bas heeft inmiddels een flink strafblad en heel wat nasty dingen op zijn kerfstok.
Met Sophie Hermans heeft de VVD de meest niksige figuur uit de geschiedenis naar voren geschoven. Het onopvallende meisje dat alleen maar raaskalt en holle frasen vertelt. Hopelijk zet zij het verval in, maar mijn angst is dat het niet eens uitmaakt. Bij de VVD draait het niet om de poppetjes, niet om het gedachtegoed, maar om de macht. Waar ik de FvD simpelweg een partij van regelrechte dwazen vindt, is mijn afkeer tegen de VVD inmiddels tot buitenproportionele hoogtes gestegen.
Missstappen zijn altijd de schuld van de ander bij de VVD. De VVD speelt het systeem genadeloos uit en is net als Bas. Een flink en steeds verder strekkend strafblad, maar nog altijd op vrije voeten en nog steeds geen idee wat hij precies fout doet. Of, in het geval van de VVD, doen ze prima alsof.
Waardeer dit verhaal! (Of steun me door een abonnement te nemen)
