Een dag later zie je de wagens heel anders

ZUNDERT – ,,De wagen komt inderdaad het beste tot zijn recht in stilstand, als je er alle tijd voor kunt nemen. Er is nu ook geen zon, waardoor de verlichting beter zichtbaar is”, vertelt Rob Braspenning van buurtschap Tiggelaar. Hun ‘Onderhuids’ werd dit jaar twaalfde; de spectaculaire show die deze wagen herbergt zal veel toeschouwers tijdens de Corso ontgaan zijn.

Onderhuids – Tiggelaar

‘Onderhuids’ vertelt het verhaal van onderhuidse spanningen. De wagen is stemmig donker, de rode verlichting achter de dahlia’s maken het wat naargeestig. ,,Je ziet twee mensen, die worstelen met onderhuidse spanningen, zoals bijvoorbeeld onderdrukking”, legt Braspenning uit. Tijdens de traditionele tentoonstelling, daags na de Corso, krijgen alle wagens de kans zichzelf nogmaals te laten zien. In stilstand. Dat blijkt niet alleen voor Tiggelaar een meerwaarde; ook ‘Verjaagd’ van Laarheide weet nu nog beter te laten zien waar hun creatie voor staat: het leefgebied van dieren wordt kleiner, telkens worden zij verjaagd van hun eigen plek. De meerwaarde van de tentoonstelling ervoer ook bezoekster Marie Louise de Reuver uit Polen. ,,Hier kun je om de wagens heen lopen, ze beter bekijken. De wagen ‘Zeefdruk’ vond ik bijvoorbeeld van één zijde niet zo bijzonder en van de andere zijde juist fantastisch.”

Zeefdruk – ‘t Kapelleke

Het zijn keuzes die je als wagenbouwer maakt. Zegt ook Sjors van Nijnatten, wagencommendant bij ‘t Kapelleke. Zij maakten met ‘Zeefdruk’ de grootste wagen van het parcours. ,,In de wetenschap dat publiek dat dicht op de Corso staat onze wagen niet eens echt ziet. Je moet echt een afstand nemen om te zien wat er gebeurt.” Na een slecht 2016 -‘t Kapelleke werd laatste- ging het roer om. ,,We zijn een kleine buurtschap, waarin een hele generatie ontbreekt. Er is gewoon niemand inde categorie 30 tot 45 jaar. Dit jaar mochten juist de jongeren ideeën aandragen en denken over het ontwerp.” Deze transitie leverde qua signatuur een moderne wagen op, zonder de tradities van het Corso uit het oog te verliezen. De zeefdruk, waarvoor buurtschapslid Sabine Gommers model stond , was een wiskundige uitdaging. ,,Veel rekenen, veel uittekenen, veel testen, veel opnieuw. We hebben gemerkt dat het de jongeren geënthousiasmeerd heeft. Wij als ouderen blijven uiteraard meewerken; ondersteunend.”

(V)luchtig – De Berk

Op de laatste plaats eindigde dit jaar ‘(V)luchtig’, door De Berk. Het werk, met zo’n vijf kilometer ijzeren frame, was ook een risico, beaamt Benny Damen. ,,We wilden het helemaal anders doen. Iets unieks en de dahlia’s een andere rol geven.” De jury gaf echter ook aan dat de inspiratiebron, kunstenaar Robin Wight, wel erg letterlijk was geïnterpreteerd. Dat leverde buurtschap ‘t Kapelleke vorig jaar ook een laatste plaats op. ,,Dat is nooit ter sprake gekomen, eerlijk gezegd. Geen idee of dat de reden is geweest voor onze lage klassering. Volgend jaar wordt het sowieso anders; twee van onze drie ontwerpers stoppen ermee.”

Aangeslagen – Helpt Elkander

Voor Helpt Elkander was het Corso een groot succes; ze werden bij de jury en het publiek tweede, door de vluchtelingenproblematiek als thema te kiezen. Ankie Michielsen was één van de 139 lopers en genoot met volle teugen. ,,Het is een serieus onderwerp en ik merkte goed dat deze binnenkwam bij het publiek. Je moet in je rol blijven, maar het gaf me wel echt energie. We verwachtten de top 10 te kunnen bereiken, de tweede plek is echt fantastisch”, jubelt ze.