Kaaimannen

Natúúrlijk. Ik loop in een jungle, ben de weg kwijt en Google Maps heeft geen idee waar ik ben. Of nou ja, ik krijg één en al groen te zien. Goed idee ook wel om even op avontuur te gaan en kijken of het elders ook zo mooi is. Nou ja, dat is het wel, maar de route die ik volg wordt duidelijk niet vaak betreden. En, ik ben al zeker een uur geen mens tegengekomen. Toen het pad waarop ik liep echt onbegaanbaar werd, besloot ik toch maar om te keren. Maar het goede nieuws: ik moet naar de zee en die hoor ik overduidelijk razen.

Tayrona Park

Het klinkt ook ietwat dramatisch hoor. Ik ben in Tayrona Park, volgens vele vakantiegidsen een van de mooiste gebieden op deez’ aard. De meeste paden zijn duidelijk begaanbaar, waar ik nu ben beduidend minder. Als ik het strand maar bereik, dan is het makkelijk.

Dieren

Overal zie ik salamandertjes wegschieten. Constant hoor ik de geluiden van een enorme diversiteit aan vogels. Talloze mieren zijn bezig eten van a naar b te brengen. Ik weet dat hier apen zouden rondzwieren en kaaimannen zouden in enkele wateren in dit immense park vertoeven. Zorgen? Vooralsnog niet, het is nog geruime tijd licht en het kan simpelweg niet ver weg zijn.

Waar ik nu loop is ontegenzeggelijk een pad, dat is zeker. Maar ik kom bij een splitsing: links zou een pad kunnen zijn, rechts zou een pad kunnen zijn, maar ontegenzeggelijk? Nee.

Mensen

Links kom je bij een stromend kreekje, rechts is het donker en heel moeilijk begaanbaar, maar met wat fantasie is het een pad. Links lijkt me dan ook de beste optie. Dan merk ik mensen op, een man en een vrouw. Zij zitten ook met hun telefoon te hannesen. De vrouw spreekt me aan: of ik de weg terug weet. We besluiten gedrieën voor de kreek te kiezen; schoenen uit en gaan.

Het is een avontuur. Laaghangende takken vermoeilijken de tocht, de steentjes zijn scherp en alhoewel het overal ondiep is, zijn er soms plots plekken waar de bodem niet te zien is. De vrouw is een Colombiaanse en spreekt uitstekend Engels. De man is Oostenrijks, ze kennen elkaar sinds enkele dagen via Tinder. Maar, ze gaan géén relatie beginnen, bezweren ze beiden. De vrouw weet ook dat er kaaimannen zijn hier, maar in dit kreekje? Dat lijkt ons alle drie uitgesloten.

Semi-bewoonde wereld

De tocht gaat moeizaam, maar is niet bijster lang. We komen terug in de semi-bewoonde wereld: de camping te midden van dit enorme natuurpark. We blijven bij elkaar, het klikt wonderwel. ’s Avonds zijn we zelfs met vijf. We willen het strand op om wat afgezonderd bij de rollende golven te drinken. Daar, waar het strand wordt gescheiden door diezelfde kreek, worden we tegengehouden door een politieagent. Er is een kaaiman gesignaleerd, we mogen niet verder.

(Meer foto’s: zie https://www.instagram.com/stevenvbeek/ )