Een lieve, oudere, buitenlandse dame vraagt op vriendelijke toon of er een openbare telefoon op het station is. Helaas, die heeft de huidige verbouwing van het station niet overleefd. Ze vraagt of ze mijn mobiel mag lenen en wil daar gerust een euro voor betalen.
Normaliter zeg ik sowieso ‘nee’ tijdens het werken, maar ik ben in een goede bui en leen ‘r m’n telefoon. Ze houdt het betrekkelijk kort (5 minuten), bedankt me en neemt afscheid. Mijn telefoongeschiedenis toont een erg lang nummer. Volgens google is het Brazilië, ik leen ‘m nu écht nooit meer uit.
