Een Marokkaans-ogende jongen van ongeveer 25 komt bij me. Hij wijst een appelflap aan. “Wat is dat?“
“Een appelflap”
“Doe die maar. Een appelvla?”
“Nee, een appelflap”
We rekenen af.
“Appelval”
“Nee, een appel. Flap. Zit appel in”
“Ah, appel, een appelfl… Wat?”
“Flap”
“Appelflab”
“Nee, flap. Met een p. Appelflap”
“Appelflap”
“Ja! Erg Nederlands hoor, gewoon een eh… Nou ja, deeg met suiker en appel erin”
“Hmm. Appelflap dus?”
“Je hebt ‘m”
“Top. Appelflap. Appelflap. Ben benieuwd! Dag hè!”
“Smakelijk en tot ziens”
Jammer dat de gezichtsuitdrukkingen niet te zien zijn. Die waren helemaal schitterend.