Voor fietsers staat het stoplicht op groen, maar ik ben als wandelaar nog te ver weg om daar gebruik van te maken. Rood voor mij, dus. Ik houd halt, wetende dat het hier normaal gesproken best lang duurt. Een motorrijder wil rechtsaf slaan en staat daarom bij mij in de buurt. Hij kijkt me aan en knikt bemoedigend, alsof hij het goedkeurt dat ik inderdaad wacht tot het groen is. Hij geeft even stoer en demonstratief flink gas, terwijl hij gejaagd naar zijn eigen rode stoplicht kijkt. De mijne springt echter eerder op groen. De motorrijder zucht, maar herstelt zich direct. Hij grijnst naar me. “Gelúk, jonge!”, roept hij vrolijk naar me. Een interactie die mijn dag gewoon máákt.
Wat vond je van dit verhaal?
Al mijn verhalen zijn gratis te lezen. Maar mocht je als blijk van waardering en van vroljkheid een donatie achter willen laten: ik doe een dansje van blijdschap. Alvast zeer veel dank!!
