,,Guapo, kom eens?” Tania zit diep voorovergebogen over haar boeken. ,,Begrijp jij wat ze hier vragen? Wat ik hier in moet vullen?”
Nederlandse les. De taal die ik dagelijks voor mijn werk gebruik. De taal waar ik goed in ben; dit gaat me lukken. Ik begin de zin te lezen.
Fred: ,,Ik zie het al; mijn nieuwe kleren zijn aangekomen.”
Buurman: ,,…. Fred, koop jij je kleren online? Dan kun je ze toch niet passen?”
Boost
Hoofdbrekens. Ze stelt me natuurlijk echt wel vaker een vraag en gelukkig zie ik alles eigenlijk direct. Superleuk, je helpt met iets dat jijzelf supereenvoudig vindt. Geeft je zelfvertrouwen ook een boost, suf genoeg. Maar welk woord willen ze hier in vredesnaam weten?
Het is nota bene Tania zelf die het eurekamoment heeft, als ze de woordjeslijst van deze les bestudeert. ‘Tjonge’. Dat is het antwoord, ‘tjonge’.
Tjonge. Is dat echt een woord die je nieuwe Nederlanders leert? Ik ben een beetje flabbergasted. Natuurlijk wordt ‘tjonge’ nog gebruikt, maar slechts in de spreektaal, toch?
Ontvang deze column wekelijks in je mailbox!
Doedoei
Maar ja. Raak je ergens van bewust en je hoort het plotsklaps overal. Dat heb ik inmiddels wel ondervonden. De groet ‘doedoei’, waar Tania me eerder eens over vroeg: gebruikt ook niemand. Nou ja, ikzelf dus, kennelijk. En vrijwel iedereen in de horeca. Vrijwel iederéén, trouwens. En ‘tjonge’? Mijn vader is een grootverbruiker. Tjonge, of tjongejonge. Om de haverklap gebruikt hij het, hoe klein of groot zijn ergernis over iets ook is. Nooit gehoord.
Inmiddels behoort ‘tjonge’ ook tot Tania’s vocabulaire, maar dan wel zoals het in het boek staat. Vergezeld door ‘Fred’, dus. Als er iets gebeurt, als ik of zijzelf iets onhandigs doet, dat regelmatig gebeurt, schreeuwt ze het uit: ‘Tjonge Fred!’ Als we fietsen en ik neem het voortouw om iemand in te halen en ik geef haar vervolgens net niet genoeg ruimte om weer naast mij in te voegen: ‘Tjonge Fred!’
Mogelijk
Nee, Tania spreekt nog zeker geen Nederlands. Maar steeds meer woordjes beginnen in haar taal door te dringen. ‘Lekker’. ‘Fijne dag’. ‘Dank je wel’. ‘Ik wil…’ Ze heeft zo haar favorieten. Naast ‘tjonge Fred’, is dat overduidelijk het woordje ‘mogelijk’. Deze zet ze graag in op de meest onmogelijke, maar toch kloppende momenten. ,,Schat, zullen we eens naar bed gaan?”, wordt dan beantwoord met een plagerige, grinnikende: ,,Mogelijk!” Pfff. Tjonge Fred.
Dit is column 12 van een nieuwe columnreeks. Je vindt alle columns hier. Twee landen, twee werelden. Hoe vaker Tania en ik heen en weer hoppen tussen Nederland en Mexico, hoe meer verschillen ik zie en hoe meer ik mij thuis voel in beiden. Soms leidt dat tot frustraties, onbegrip of zure gezichten, maar veel vaker tot pure hilariteit. En geloof me: dat levert vaak heerlijke observaties op.
💡 Steun mijn schrijfwerk 👇
Dat kan door het doen van een eenmalige donatie. Ook kun je een maandelijkse donatie doen. Opzeggen kan altijd.
Doe hier een eenmalige donatie:
Hieronder kun je een maandelijkse donatie doen.