Een vrouw loopt naar me toe, maar wordt net als ze wil bestellen gebeld. Ze spreekt Nederlands, maar met een flink Pools (denk ik) accent.
“Iek ben op zentraal stazione, wil kopje thee halen”
(…)
“Oké. Je pakt pan, je pakt aai, aai in pan, dan water erbij zodat aai onder water is. Dan water zónder aai op vuur”
(…)
“Ja, dan wacht je tot water kookt”
(…)
“Tot het boebelt ja”
(…)
“Als het boebelt aaitje in water”
(…)
“Ja, faif minoeten, dan heb je zacht aaitje. Twee minoetjes langer ies harder aaitje maar tien minoeten ies te lang”
(…)
“Dus: je pakt pan, water erien zodat aaitje onder water blaaift, water zonder aaitje op het vuur, tot het boebelt, aaitje erin, fijf tot acht minoeten koken, aaitje klaar”.
