Ely (5) heeft een taak. Een belangrijke taak. Met een trotse grijns staat ze klaar om hagelslag te strooien, een verantwoordelijkheid die ze bloedserieus neemt. En dat maakt haar opgewonden en enthousiast. Ik snijd het brood, Tania besmeert deze met boter en dan is het aan Ely hier hagelslag overheen te strooien. ,,En dat mag je best extra dik doen”, doceer ik haar. Ze gniffelt. Ik ben natuurlijk de chefkok, dus dan zal het wel waar zijn. Extra veel chocolade, dat laat ze zich geen twee keer zeggen.
Huisje gehuurd
We hebben dit weekend een huisje gehuurd, met een bevriend stel en hun twee kinderen. We eten louter Mexicaans en luisteren louter Latin-muziek. Ik vind het helemaal prima.
Nu is het tijd voor iets typisch Nederlands. Hagelslag, dus. Dat was niet eens vanuit mijzelf, maar een initiatief van Rose, de moeder van Ely. Zij was in augustus bij ons huwelijk en kreeg een boterham met hagelslag van Tania. Zo vinden zogenaamde ‘specialiteiten’ dus hun weg naar de wereld. Toen ze vervolgens in een Mexicaanse supermarkt een soortgelijk product zag liggen -mierzoete melkchocolade, bedoeld voor taarten- twijfelde ze geen moment.
Culinaire delicatesse
Voor deze culinaire delicatesse roepen we het hele gezin bij elkaar. Rose en haar man Yuzel, plus de 13-jarige Alex. Al het hele weekend keken ze ernaar uit. Iets nieuws. Iets spannends.
Ontvang deze column wekelijks in je mailbox!
Allereerst wil ik de verwachtingen ietsjes temperen. Ik wijs hen erop dat de drie ingrediënten wel echt Mexicaanse producten zijn. Nederlands brood is echt aanmerkelijk beter. De hagelslag hier is veel te zoet.
Extra spelelement
En, ik wil ik er een extra spelelement aan toevoegen. Pas als ze het woord ‘hagelslag’ naar mijn goedkeuring kunnen uitspreken, mogen ze de boterham opeten. Het woordje blijkt schier onmogelijk uitspreekbaar. Ik neem genoegen met ‘gaggelslak’ en dan is het zover. Gulzig eet eenieder het broodje op. Boven ieder bordje klinkt het gekletter van loszittend hagelslag. Rose bekrast mijn ziel als ze aangeeft geen verschil te proeven met de Nederlandse boterham met hagelslag, maar zoiets bedek je alsnog met de mantel der liefde.
Een paar dagen later ontvangen we een appje van Rose. Alex heeft Europapa in zijn playlist opgenomen. En die boterham met hagelslag? Dat lijkt bij dit Mexicaanse gezin een klassieker te worden.
Dit is column 1 van een nieuwe columnreeks. Je vindt alle columns hier. Twee landen, twee werelden. Hoe vaker Tania en ik heen en weer hoppen tussen Nederland en Mexico, hoe meer verschillen ik zie en hoe meer ik mij thuis voel in beiden. Soms leidt dat tot frustraties, onbegrip of zure gezichten, maar veel vaker tot pure hilariteit. En geloof me: dat levert vaak heerlijke observaties op.
💡 Steun mijn schrijfwerk 👇
Dat kan door het doen van een eenmalige donatie. Ook kun je een maandelijkse donatie doen. Opzeggen kan altijd.
Doe hier een eenmalige donatie:
Hieronder kun je een maandelijkse donatie doen.