Ze heeft een uiterst charmant zwart jurkje met rode stippen aan tot haar knieën. Daaronder draagt ze een zwarte panty. Aan haar voeten prijken schattige rode, glanzende schoentjes. De eveneens rode veters zijn sierlijk gestrikt. Om haar heen liggen lege bierglazen en andere rotzooi, zij staat op schone stenen. Op haar wangen heeft ze rode schmink aangebracht en daaroverheen heeft ze zwarte sproetjes getekend. Haar lippen zijn knalrood, wat haar zichtbaar vermoeide gezicht toch een frisse uitstraling geeft. Ze heeft haar haren in twee strakgevlochten vlechtjes, met aan beide kanten een rood elastiekje. Ze staart naar het podium, maar wat daar gebeurt dringt duidelijk niet tot haar door. Ze dagdroomt, de ogen zijn waterig, haar pupillen staan stil. Het is niet haar eerste carnavalsdag dit jaar, zoveel is duidelijk. Ze heeft een biertje schuin vast, de schuimkraag is allang verdwenen en als ze getoucheerd wordt door een voorbijganger morst ze een beetje, waarna ze het biertje snel weer wat rechter houdt. Heel even schrikt ze op als een geweldig gelukte Prinses Fiona uit Shrek een bierblikje wegschopt. Een korte glimlach, maar al snel keert ze terug in haar modus. Haar vrienden praten met elkaar, maar ook aan hen is al enige vermoeidheid af te lezen. Als René Schuurmans wordt aangekondigd op het podium voor het Bredase stadhuis, blijft ze voor zich uit staren. De geluidsman introduceert Schuurmans op grootse wijze door middel van samples van z’n bekendste liedjes, maar ook dat beweegt haar niet. Schuurmans start met één van z’n grootste hits en als hij bij het refrein aankomt, gaat het publiek los en gaan de handjes massaal de lucht in. Het meisje ontwaakt. Ze herkent het liedje en houdt haar biertje direct enthousiast in de lucht. “Ooh laat de zon in je haaaart”,zingt ze hees met Schuurmans mee en direct pakt ze de schouders van haar vriendin beet. Uit het niets start ze met haar vriendengroep een vrij succesvolle polonaise, die haar ongetwijfeld helemaal naar de andere kant van de Grote Markt zal brengen.