Vol chagrijn stap ik de supermarkt in. Ik heb zojuist een ruim uur door chaotisch Mexico gereden, waar de regen met bakken uit de lucht kletterde. Dat leverde stress op, dankzij de soms bizarre, onoplettende rijstijl van de Mexicaan, het gebrek aan fatsoenlijk wegdek en simpelweg het feit dat het doodeng was. En nu heb […]
Mijn vader en mijn computer
Mijn ouders zijn nu bijna twee weken in Mexico en mijn vader is sinds die tijd aan de diarree. De wraak van Aztekenkoning Moctezuma strikes again. De situatie verbetert niet, maar ziek zegt hij zich niet te voelen. Hij slaapt lange nachten en vele uren per dag. Heel veel doen we hierdoor niet, wat natuurlijk […]
Een inkijkje in mijn totaal veranderde leven
Mijn ouders landen op het moment van typen over zes uur op vliegveld Benito Juárez in Mexico en ze blijven hier maar liefst drie weken. Op het moment dat jij dit leest, zijn ze er dus al. Ze arriveren om 3:35u middernacht. We gaan ze ophalen. Het leverde dinsdag een bijzonder hectische dag op. Temeer […]
Mike woont samen met zijn Mexicaanse in Mexico, maar.
Een jaartje of 15 is het meisje. Ze draagt het soort kleding dat je vaker ziet in dit dorpje. Haar gezichtje is knap. Fris. Vrolijk. Ze wil me snoepjes verkopen en dat doet ze in eerste instantie op de automatische piloot. Tot ze me ziet. Echt ziet. Ze kijkt me met haar donkerbruine, grote ogen […]
Een markt op de oprit; ik geniet van de imperfecties van Mexico
Ik weet in onze buurt inmiddels waar zich de diepe gaten in de weg bevinden en hoe ik deze moet ontwijken. Erbuiten is een haviksoog vereist; je wil zo’n gat niet raken, dat is nooit goed voor je auto. Goed, in de meeste gevallen valt het ook wel weer mee, maar je zou die enkeling […]
Op bezoek bij een kruidendokter, in the middle of nowhere
,,Toen ik hier voor het eerst kwam, dacht ik ook: what the fuck is she doing? Maar daarna ging het snel bergopwaarts. Ik voel me nu echt kiplekker”, roept Sara nog altijd verwonderd. We zijn in Oxtotipac, een dorpje op zo’n anderhalf uur rijden van Mexico Stad. Deze ochtend zijn we om 7 uur vertrokken, […]
Machines bemannen lijkt overbodig, maar kan soms best handig zijn
In Mexico wordt haast iedere machine door iemand bediend. Als je een parkeerplaats op komt, drukt iemand voor je op het knopje om binnen te komen. Dat ticket laat je aan de kassa zien, die het op een oldskool manier stempelen. Bij de uitgang controleert iemand het stempel en als het in orde is, stopt […]
Een telefoonabonnement in Mexico: loketten en een rij mensen voor de deur
Ik speel met de gedachte hier een telefoonabonnement af te sluiten. Dat gaat wat anders dan in Nederland. Ik waan me immers direct in de vroege jaren ’90 of eerder; we moeten naar een soort postkantoor. Dat is genot, hoewel het wachten lang is: er zijn hier circa 15 loketten, hoewel er maar drie bemenst […]
Hup, en nu rap terug naar Mexico, dagdag met je stomme knoop
En hup: donderdag 7 oktober vlieg ik weer terug naar Mexico. Terug naar de stad, terug naar het land, terug naar Tania, terug naar de vleugels. Het kostte me gek genoeg wat moeite om die knoop door te hakken, zoals het me per definitie altijd moeite kost om een knoop door te hakken. Het voelde […]
Na Mexicaans zweven naar de Nederlandse modder
Een klein jaartje geleden zweefde ik vrijelijk door het Mexicaanse landschap. Ik had mijn flatje in Breda opgegeven, woonde plots bij een mooie dame en voelde me een soort van bevrijd. Geen vaste grond onder mijn voeten, maar bij lange na niet klaar om te landen. Het was goed. Het brein doet echter gekke dingen […]
