De 64-jarige Goran werd op zaterdag 22 februari 2014 door de politie gesnapt toen hij tegen een pand aan de Bredase Karnemelkstraat urineerde. Hij beging deze overtreding vaker.
,,Meneer Milicic, weet u nog dat u tegen dat pand aan de Karnemelkstraat plaste?”, begint de rechter voorzichtig. Goran maakt een verwarde en ietwat onfrisse indruk. ,,Ja, maar het was maar plassen hè, dat moet toch soms ook gebeuren? Ik ging naar de McDonalds om daar te plassen, maar het toilet was defect. En ik moest toch ergens plassen?”, verweert de man zich. ,,En toen kwam dus de politie. Ze hielden me aan en zeiden dat het me €147,- zou kosten. Waarom zo veel? Ik moest plassen, dat is toch hartstikke normaal? Ik heb duizend keer sorry gezegd, ik heb namelijk een maagprobleem waardoor ik veel moet plassen!”
De man is moeilijk te volgen. Z’n zware accent in combinatie met een bijzonder warrig verhaal zorgt er dan ook voor dat de toehoorders ver voorovergebogen zitten om z’n verhaal goed te kunnen volgen. ,,Dus u vindt ‘sorry’ genoeg?”, vraagt de rechter. Milicic vindt van wel. ,,Ik moest gewoon plassen. Dus nogmaals sorrysorrysorry!”, roept hij paniekerig, z’n handen in de lucht.
,,Had u die dag gedronken?” vraagt de officier van justitie zich af. Milicic knikt voorzichtig. ,,Van biertjes drinken moet je veel plassen hè?”, stelt de officier. ,,Ik moet altijd plassen. Of poepen, dat komt door mijn maagprobleem!”, verheft Milicic zijn stem. De officier grijpt in. ,,Meneer Milicic, wacht even. U mag gewoon niet in het openbaar uw behoefte doen, dat zijn de regels. Het is vies en het ruikt vies. U had in het café waar u was naar het toilet kunnen gaan. Ik wil u daarom een boete geven van €200,-, waarvan €100,- voorwaardelijk. Begrijpt u dat?” De man begrijpt het niet. Of lijkt het niet te willen begrijpen. De rechter doet uitspraak: ,,U heeft medische klachten, dus u had anders in uw broek geplast. Maar dat is uw verantwoordelijkheid, u had ook in het café kunnen plassen.”
Milicic staat tijdens de uitspraak op en praat door de rechter heen. ,,Maar ik moet altijd plassen en poepen, door mijn maagprobleem!”, roept hij uit, terwijl hij ongecontroleerd met z’n armen zwaait.” De rechter maant Milicic tot rust. ,,U krijgt inderdaad een boete van €200,-, waarvan €100,- voorwaardelijk is. Als u het niet kunt betalen, moet u de gevangenis in. Dat is écht mijn uitspraak, u kunt gaan.” Milicic protesteert luidruchtig en geeft een stortvloed aan onverstaanbare argumenten, die allen met z’n maagziekte van doen lijken te hebben. De rechter heeft haar uitspraak echter gedaan. Milicic verlaat foeterend de rechtszaal. “Meneer Milicic, gewoon niet meer plassen in het openbaar”, roept de officier. Goran draait zich nog eens om. ,,Gewoon niet meer doen hè!”, herhaalt ze haar advies.