,,Toen ik hier voor het eerst kwam, dacht ik ook: what the fuck is she doing? Maar daarna ging het snel bergopwaarts. Ik voel me nu echt kiplekker”, roept Sara nog altijd verwonderd. We zijn in Oxtotipac, een dorpje op zo’n anderhalf uur rijden van Mexico Stad. Deze ochtend zijn we om 7 uur vertrokken, zodat we hier om half 9 zouden zijn: deze dokter werkt niet op afspraak, maar op volgorde van binnenkomst. Vijf minuten na ons arriveert er nog een auto. Drie mensen, die dus al anderhalf uur zullen moeten wachten. ,,We hebben geluk. Vorige keer moesten wij dus echt zes uur wachten”, lacht Tania.
De praktijk ligt aan een vrij drukke weg en valt totaal niet op. Op de ramen staan een aantal schreeuwerige teksten dat je hier kunt ontbijten, maar dat is bij de buren en toch niet de reden dat we hier zijn. De buitendeur blijkt al open, waardoor je in een rommelige tuin vol nopales komt. Er staat een kleine, versleten partytent, met plastic stoelen. Kennelijk is dit de wachtruimte. Het is koud, iedereen zit diep in hun jassen gedoken. Er is verder nog geen enkel teken van leven, wat de vraag doet rijzen of de dokter er vandaag überhaupt wel is. Normaal is het hier om half 9 al een stuk drukker.
De kruidendokter
We zijn bij een soort kruidendokter, die door middel van kinesiologie de kruiden die je nodig hebt bepaalt. Een consult kost 15 pesos, wat neerkomt op 64 cent. Het echte geld zit natuurlijk in de kruiden die ze je voorschrijft.
Eerst wordt de bloeddruk gemeten door een lieftallige assistente, waarna je naar de praktijk gaat. Hier zit een vrouw aan het voeteneind van een massagetafel. En dan wordt het wat bevreemdend. Ik moet gaan liggen, op mijn rug, volledig gekleed en met mijn schoenen nog aan.
Kinesiologie
Vooraf vraagt de kruidendokter wat mijn klachten zijn. Ik ben al jaren eigenlijk iedere dag enorm moe. Weinig energie. Dat is de laatste weken aanmerkelijk erger geworden. Ze merkt al gauw op dat mijn nieren, alvleesklieren en schildklier niet naar behoren werken. Ik versta niet alles, maar ze stelt korte vraagjes die ze binnen een fractie van een seconde met ‘si’ of ‘no’ beantwoordt. De kinesiologie stelt dat je lichaam antwoorden geeft over haar eigen staat. Ze speelt met mijn voeten; door mijn spierreacties verkrijgt ze een ja of een nee. Dat ik haar niet versta, doet niet ter zake. Het is kennelijk de energie.
Dieet
Ze schrijft me een soort dieet voor. Geen bier, koffie, aardappelen, rijst, pasta, sinaasappelen. In mijn hoofd protesteer ik, want wat dóet ze nou? De gemiddelde wetenschapper zou niet eens sceptisch meer zijn, maar de vrouw genadeloos hard uitlachen. Maar ik ben geen wetenschapper en ik wil er júist openstaan. Ik loop al jaren met deze klachten, maar reguliere dokters kunnen er niets mee. De bloedwaardes zijn goed, alles is eigenlijk wel goed. Deze vrouw heeft een jarenlange staat van dienst. Velen zweren bij haar. Ze schijnt al vele klachten en ziektes opgelost te hebben.
De truc met de wijsvinger en duim
Als ik eenmaal klaar ben en weer buiten sta, wacht Sara me op. Ze snapt er ook nog steeds niets van, maar voor haar werkt het. Iets later ligt mijn pakket klaar: het kost me zo’n veertig euro en een gigantisch arsenaal aan kruiden, maar laat ik het maar eens proberen. Dit lijkt me een gevalletje ‘baadt het niet, dan schaadt het niet’.
Als Tania klaar is, legt ze het me uit. Ze vraagt me mijn wijsvinger en duim op elkaar te zetten, als een rondje. Dan haakt ze met haar eigen duim en wijsvinger in en sommeert me kracht te zetten en vol te houden. ,,Jij heet Sara”, zegt ze. Dan trekt ze en mijn vingers laten direct los. ,,Nu heet je Steven”, zegt ze en het tafereel herhaalt zich. Ditmaal blijven mijn duim en wijsvinger moeiteloos op elkaar. ,,Dat is kinesiologie. Jouw lichaam reageert. Je bent geen Sara, dus je voelt je niet aangesproken en dat maakt je kracht zwakker. Maar je bent wél Steven en dus blijft het sterker. Het is voor mij nu onmogelijk je duim en wijsvinger uit elkaar te trekken.”
Ik blijf verwonderd. Over een paar weken zal ik wel merken of ik voelbaar fitter ben. En of dat dan te maken heeft met mijn dieet, de honderden kruidencapsules of deze wonderlijke ochtend: dat doet er niet eens toe.
Waardeer dit verhaal! (Of steun me door een abonnement te nemen)
Eén gedachte over “Op bezoek bij een kruidendokter, in the middle of nowhere”