Zwijndrecht. Klanten mogen hier zelf hun warme broodjes van een warmhoudplaat pakken. Ze kunnen het broodje in een zakje doen, of op een servetje meenemen, waarna ze bij mij afrekenen en hun broodje op kunnen eten.
Een jongen loopt gedecideerd naar die broodjes toe, pakt de tang en een zakje en… De voorstelling begint. Ik ga er eens goed voor zitten.
Hij opent het zakje en leidt het broodje naar de opening. Het broodje zou precies moeten passen, dus dat vergt enige concentratie. Vele pogingen falen en het duurt echt een dikke minuut voordat hij het broodje in het zakje weet te krijgen. Hij wil er nóg een. Ook dit gaat onhandig en moeizaam, maar aanmerkelijk sneller dan poging één. Hij loopt naar me toe om af te rekenen. “Godver, dat is moeilijk man! Maar, het is gelukt, dus bij deze: Twee saucijsjes”. Ik kijk ‘m geamuseerd aan. “Ze zitten verkeerd om in het zakje hoor”, plaag ik. Die twee secondes ongeloof in z’n ogen waren gewoon hilarisch, sorry.
