Vertraging

Er zijn treinproblemen tussen Breda en Rotterdam, waardoor er wat minder rijdt tussen de twee steden. ,,Nou, een cappuccino graag. Dat heb ik nu wel verdiend”, glimlacht een vrouw van begin veertig. Ze accepteert de vertraging eenvoudig. ,,Joh, als je je daar al druk om maakt…”, begint ze. ,,Ik had de rechtstreekse trein van Eindhoven naar Den Haag. Ik was een interessant tijdschrift aan het lezen en zat er helemaal in, tot de conducteur langs kwam”, schetst ze. ,,Ik had blijkbaar niet door dat Breda de eindhalte was; de trein reed gewoon terug naar Eindhoven. Kwam ik dus pas achter toen we bijna in Eindhoven waren. Nu ben ik weer in Breda, uiteindelijk kom ik er wel”, klinkt het berustend.

Die berusting: die heeft een jongedame wat minder. ,,Oké, ik ben gefrustreerd”, roept ze, met een cynische ondertoon. ,,ik ga een héél groot stuk chocolade bij je kopen om weer blij te worden.” Met de chocolade gaat ze op de bankjes tegenover me zitten en ze eet haar frustraties duidelijk weg. Als ze het op heeft, loopt ze weer naar mij toe. ,,Zo, es even kijken wanneer er weer een trein vertrekt. Chocolade blijft een wondermiddel, werkt altijd!”

Dat geldt niet direct voor een man wat later. Deze veertiger heeft een bordeauxrood overhemd aan, een felgekleurde stropdas en op zijn kin prijkt een perfect getrimd baardje. Hij is nerveus. Binnen een halve minuut kijkt hij te vaak op zijn horloge. ,,Ik heb vanmiddag een tweede date, ik kon er niet van slapen. Ik ben zelfs m’n telefoon vergeten. Nu kan ik niet laten weten dat ik nu al een kwartier te laat kom.” Er komt een trein binnen, het advies voor reizigers is deze te nemen. Hij stapt in en doet en public vluchtig een schietgebedje.