Een wat verlegen, timide meisje bestelt een flesje water. Omdat we daarin twee maten hebben, vraag ik of ze een grote of een kleine fles wil.
“Doet u mij maar zo’n lekkere dikke grote”, zegt ze zonder te blikken of te blozen. Dat gebeurt pas als ik haar zonder wat te zeggen met een grijns aankijk. Ze wordt knalrood. Heerlijk.
