Een vaste klant is een Chinees, die altijd op een chagrijnige wijze een grote Heineken bestelt. Altijd kortaf “een bier”, ervan uitgaande dat ik ook weet dat ie een grote Heineken wil.
Dat weet ik dus, maar de man ergert me, op de één of andere wijze. Onaardig, in zichzelf gekeerd en kortaf: het zijn eigenschappen die ik dagelijks zie bij mensen, maar bij deze man stoort het me. En tegelijkertijd intrigeert ie me. Hij doet me namelijk aan iemand denken en ik weet niet wie.
Tot ik op een avond naar de animatieserie Southpark kijk. De man van de grote Heineken moet haast wel model gestaan hebben voor de Chinese eigenaar van dat Shitty Wok restaurant uit die serie.
Sindsdien ben ik fan van deze chagrijn. Ik moet om ‘m lachen, die gelijkenis zorgt voor wat ontspanning en ik kan zijn manier van doen nu beter handelen. Ooit wil ik ‘m nog verwelkomen met “ello, wecom to shitty wok, can i take you owdes”…