Raadsel

Een man en een vrouw komen regelmatig samen bij me langs. De vrouw wil een warme chocolademelk, de man een koffie: het recept is altijd hetzelfde. Vervolgens blijven de twee zeker een half uur bij de suiker en melk staan. De gesprekken die ze voeren zijn serieus, diepgaand en hebben inhoud; zoveel is duidelijk.

Het zullen beide vijftigers zijn, de relatie tussen de twee is een raadsel. En ik ben gek op raadsels.

Al tijden observeer ik ze. Mijn voorzichtige conclusies tot dusverre: nee, het is geen stel. Maar ze zijn zeker meer dan gewoon vrienden. Ze komen altijd samen aan, ik heb de indruk dat hij directeur is en zij een werknemer. Tegelijkertijd hebben ze wel degelijk een historie samen, maar deze kan niet op de werkvloer besproken worden, gis ik. Wellicht zijn ze gescheiden, of ze hebben een andersoortige complexe verbintenis met elkaar. Verder kom ik niet, tijd om het grote mysterie te ontrafelen. Hoe? Ik vraag het ze.

“Goh, nee, we zijn inderdaad geen stel, maar zijn zeker meer dan vrienden. We zijn tien jaar getrouwd geweest, maar hebben besloten vorig jaar van elkaar te scheiden. Dat gebeurt, maar we zullen elkaar nooit helemaal loslaten. Ze werkt wel bij mij, op de werkvloer versterken we elkaar optimaal en is ze een klankbord. We kunnen onze altijd fijne privégesprekken moeilijk voeren tussen onze collega’s. We moeten dat wel op een soort neutraal terrein doen, dus dat is dit station.”

Ik ben tevreden: 100% score. “Verbluffend!”, kijken de twee elkaar verbaasd aan. “Zijn we zo makkelijk in te schatten? Bijna eng!”, lachen ze beiden breeduit. “Studeer je psychologie ofzo? Of nee, wacht, komen we binnenkort met dit verhaal heel anoniem ineens in de Privé of de Telegraaf te staan? Of een andere krant?”