Perrongeluk: bijtanken voor zondag

Verkleumd komt het stelletje uit de trein. De jongen slaat z’n arm om het meisje en geeft ‘r een teder zoentje op haar wang. Het meisje incasseert deze afstandelijk: ze heeft het ijskoud. ,,Ah, eindelijk normaal en fatsoenlijk eten”, verzucht de jongen bij het zien van de broodjes. Hij ziet er, net als z’n vriendin, ontzettend vermoeid uit. ,,We komen net uit Manchester, we hebben de afgelopen dagen haast niet geslapen”, verklaart hij. Hij opent z’n jas om z’n portemonnee te pakken en openbaart hiermee een Feyenoord-shirt; ze hebben de wedstrijd Manchester United – Feyenoord bezocht.

,,Geweldig uitje was het weer, maar we zijn nu doodop. Het enige wat ik wil is slapen. Zondag speelt Feyenoord wederom uit, in Utrecht. Daar moeten we dus echt weer even voor bijtanken”, verzucht hij. Hij verkneukelt zich op de broodjes, speurt hongerig alles af. ,,We hebben twee dagen van die English breakfasts op, met heel veel bier. Moet je je indenken: vijftig Feyenoorders in een bus die allemaal dat soort eten op hebben. Iedereen bleef maar blazen. Het was echt ontzettend smerig, maar dat maakt het wel weer mooi natuurlijk”, grijnst de jongen.

Het meisje kijkt ‘m met enig afgrijzen aan. “Is toch zo schat? Ik vond het schitterend”, verdedigt hij zich. Het meisje zwijgt. “Maar goed, even goed eten nu. Frikandellenbroodje doen?” Het meisje toont zich afwezig, de jongen hakt de knoop door en bestelt twee broodjes. Hijzelf neemt een ferme hap. “Godsakker, wat is dat lekker. Niks mis met dat Engelse voer hoor, maar dat had ik na twee dagen wel gezien. Kom schat, de trein komt bijna. Dan gaan we eventjes een flink aantal uurtjes bijslapen. FC Utrecht wacht zondag alweer.” Het meisje zucht vermoeid. “Oh ja. Zin in”, stamelt ze op zachte toon.