Oproepdienst

,,Hallo, zes stuks van deze!” De man zet een halve liter bier op de toonbank om deze af te rekenen. ,,Of, nee, excuus, herstel, doe er trouwens maar vier. Ik heb vanavond immers een oproepdienst. Als ik echt vrij zou zijn geweest…”, grijnst hij nu, terwijl hij twee blikken terug in de koelkast zet. De man praat reeds met dubbele tong, maar dat zou ook met de kou te maken kunnen hebben: laten we niet gelijk van een verregaande dronkenschap uitgaan.

,,Vanavond nog in ieder geval één adresje bezoeken. Naar een huishouden waarvan de douche geen warm water geeft. Da’s tamelijk vervelend voor die mensen, met deze temperaturen. Maar da’s dus echt zo’n varkentje dat ik al zó vaak gewassen heb, dat ik daar niet eens scherp voor hoef te zijn. Zoiets kan ik in álle staten, met m’n ogen dicht en met wanten aan”, vervolgt ie, terwijl ie alvast een biertje opent. Die is in één teug leeg, de man kijkt inmiddels wat glazig. ,,Jaahaa, ik weet het”, roept hij vrolijk. ,,Maar het komt goehoed!”

Toch lijkt het me goed om ‘m nog even een ezelsbruggetje mee te geven. ,,Gewoon voor de zekerheid, maar weet je het nog? Blauw is koud, want ijs is koud. Rood is heet, want vuur is heet hè”, grijns ik. Hij wijst op z’n slaap en maakt een gebaar dat ie de boodschap opgeslagen heeft. ,,Joh, het zijn dingen die meestal in een paar seconden weer hersteld zijn. Óf ik kan er niets aan doen, dat kan ook. Ik maak er maar gewoon een leuke avond van”, grijnst ie. ,,Maar soms verlang ik wel naar wat meer uitdaging in m’n werk, zullen we maar zeggen. Goed, ik ben er vandoor”, en de man loopt al zwaaiend weg.

Z’n rechte looplijn geeft oprecht vertrouwen dat het vanavond inderdaad probleemloos zal verlopen.