Er wordt soms met me geflirt. Ja, nee, écht. Meestal houdt dat direct op als een nieuwe klant zich aandient. Hoewel de pogingen per definitie stranden -ik verkeer al met de mooiste vrouw van de wereld-, lukt het sommige vrouwen ook vrij makkelijk de eigen ruiten in te gooien.
Een wat afwezig meisje komt bij me. Ze bestelt iets en gaat weer weg. Even later komt ze terug. “Ja, ik moet het toch tegen je zeggen. Ik was wat afwezig en chagrijnig, maar je hebt me net heel vrolijk gemaakt, heerlijk”. Ze kijkt me indringend en flirtend aan en ze zet wat superlatieven in om haar interesse kracht bij te zetten en ineens lijkt het kwartje te vallen: “Oh! Weet je op wíe jij lijkt? Op die zanger van Talk Talk. Lelijke vent, maar ik vind ‘m gewéldig!”
N-n-nou, d-d-da’s o-o-ook n-n-niet be-be-bevorderlijk v-v-voor je ze-ze-zelfvertrouwen…
