Ik sta met mijn rug naar de kassa en ben bezig met aanvullen, als ik achter me een stem hoor: “Eej mattie!”. Ik draai me om en zie een -excuses voor de bevooroordeelde omschrijving- type Rotterdamse gangster; een donkere jongen met vlechtjes, gouden tand, traantje bij z’n oog, ver afgezakte broek.
Op het moment dat ik me omdraai zie ik een enorme grijns, die snel verdwijnt. “Of zijn we geen matties?”, vraagt ie op een toon die moeilijk te pijlen is. “Natúúrlijk zijn we matties!”, antwoord ik direct vrolijk. Z’n grijns is direct terug en hij steekt z’n vuist uit, die ik beantwoord met mijn vuist. Een echte ‘boks’, derhalve, en met diezelfde vuist tikt hij vervolgens op z’n borst. “Relaxed”, grijnst hij en hij doet z’n bestelling.
Ik kan echt enorm vrolijk worden van dit soort momenten.
