Naar moeder

“Voor mij in ieder geval twee halve liters bier”, mompelt de man en zet met een vrolijke glimlach twee blikken op de toonbank. “En wat wil jij Pim? Nu zeggen, de trein gaat over vijf minuten”, vervolgt de vader streng en toch op best vrolijke toon. Het jongetje zal een jaar of 7 zijn.

Hij heeft nette, zondagse kleren aan. Z’n haartjes zijn keurig in een scheiding gekamd met gel en hij draagt een bril met een opvallend zwart montuur. Het jochie kijkt me iets onzeker aan en vergeet haast te maken met het kiezen van drinken.

“Oké, dan pak ik wel wat voor je”, zucht de vader nu wel iets geïrriteerd . Hij pakt een flesje sportdrank en zet deze bij de twee biertjes. Het jongetje kijkt eerst verschrikt naar z’n vader en vervolgens met grote ogen naar mij. “Mag ik u iets vragen? Ehm… Ik heb dit wel eens eerder gedronken hoor, het was lekker en heel zoet. Maar mijn moeder zegt dat er heel veel suiker in zit, klopt dat?”

De vader grijnst vertederd naar z’n zoontje, slaat z’n arm om ‘m heen. Ik geef aan dat dat inderdaad wel klopt, dat het in ieder geval niet heel gezónd is. Het jongetje kijkt z’n vader vragend aan, de vader laat het flesje sportdrank gewoon staan. “Maar pap… Het is lekker, maar mama zegt dat ik heel druk wordt van suiker…”, mompelt het jongetje ietwat in paniek, terwijl hij het flesje vertwijfeld vastpakt.

“Dat klopt Pim, maar je vindt het lekker en dat je wat druk wordt is toch niet zo erg joh”, stelt de vader het jongetje gerust. En naar mij: “Ik breng ‘m nu namelijk naar z’n moeder, dat probleem gun ik ‘r wel.”