Mirthe, Roos & Meike

Drie meisjes van ongeveer 11 komen bij me. “Hoeveel geld had je nou bij je, Mirthe?”, informeert één van de meisjes enthousiast, terwijl ze het assortiment aftast. “Twee euro, kies maar wat lekkers uit dames!”, antwoordt Mirthe in eerste instantie vrijgevig, maar al snel pakt ze een Snickers en legt deze op de toonbank. Ze geeft me de twee euro. “Ja maar Mirthe…”, reageert het derde meisje verdrietig en geschrokken, “je weet toch dat ik geen noten mag hebben?” Mirthe rolt met haar ogen en legt geërgerd de Snickers terug. “Echt sorry sorry sorry Mirthe, ik word daar echt ziek van…”, stottert het meisje. Het lijkt alsof ze elk moment in tranen uit gaat barsten. “Het is al goed Meike, prima. Dan pakken we gewoon iets anders”, reageert Mirthe ietwat bitchy.

Het oog van het enthousiaste meisje valt op een aanbieding. “Oeh! Rolo én Kitkat voor €1,50!”, roept het enthousiaste meisje, “Rolo, dat zijn meerdere chocolaatjes, die zijn lekkerrrr!” Mirthe kijkt wederom geërgerd. “Ja Roos, maar dat is dus niet handig hè, dan hebben we namelijk vijftig cent over”, zegt ze. Ik stel voor dat ze dan gewoon één rolletje Rolo van één euro neemt, wat Roos een heel goed idee vindt. “Koop nou Mirthe, dan hebben we toch nog één euro over! Wat vind jij Meike? Rolo mag je toch wel?” Meike houdt zich onzeker afzijdig. “Jawel… Maar het is Mirthes geld…”, houdt ze zich onderdanig op de vlakte. Mirthe is het overduidelijk beu en pakt eigenwijs een Kitkat. “Dan wil ik graag deze!”, hakt ze gedecideerd de knoop door. “Hè? Hoezo Kitkat? Waarom geen Rolo…?”, reageert Roos verbijsterd. “Nee Roos, het is míjn twee euro! Ik neem een Kitkat! En nu stil zijn, dan krijg je ook een stukje. Heel misschien kopen we straks nog iets dat jij lekker vindt.”