Mekkeren

,,Goh, wat is het vandaag toch heerlijk weer”, lacht de man tevreden. De zestiger kijkt om zich heen en werpt een blik op z’n horloge. ,,Over tien minuutjes vertrekt m’n bus naar Zevenbergen. Lekker een terrasje pakken, een Duveltje drinken met de mannen. Hopelijk blijft dat zonnetje de hele middag zo lekker.” Hij kijkt me met een gespeelde vertedering aan. ,,En jij maar werken, je kun niet eens van dat zonnetje genieten! Maar ik zal aan je denken hoor, ik drink er wel eentje op je. Tot hoe laat moet je?”

Hij wacht het antwoord niet af, want een tweetal dames flaneert door de stationshal, hun blote benen maken duidelijk indruk. ,,Goed. Wauw. Ja, dat is dan weer jouw winst. Of we dát zien in Zevenbergen is nog maar de vraag. En ja, ik geef toe, het zouden m’n dochters kunnen zijn, maar die heb ik niet dus ik mag er gewoon naar kijken.”

Hongerig kijkt hij naar de saucijzenbroodjes. ,,Best zin in, maar dat is niet goed voor me. Ik moet een beetje op de kilo’tjes letten hè. Een beetje op de gezondheid. Straks neem ik wel een broodje.” Z’n glimlach verdwijnt, hij trekt een wat ernstiger gezicht. ,,Trouwens, heb je het nieuws van vandaag gevolgd? Wat een gedóe weer in Syrië hè. Dat houdt nooit meer op, het is weer flink hommeles. Jij en ik zouden het daar nooit uithouden!”

Hij is plots wat neergeslagen, mijmert even. ,,Schijnt een prachtig land te zijn trouwens. Het is niet alleen maar een zandbak en oorlog, maar wij horen er al jaren alleen maar narigheid over. Wist je trouwens dat de mensen daar geitenmelk drinken. Geitenmelk! Dat heb jij hier niet hè? Nee, da’s koeienmelk. Ik drink graag melk, elke dag eigenlijk wel, maar geitenmelk? Ik ben bang dat ik dan nóg meer ga mekkeren, haha!”