Een seconde sta ik ‘achter’, om spullen te halen. “Hey lekker ding, schatje, mag ik een glaasje kraanwater van je?”, hoor ik een man de winkel in roepen. Met een brede grijns kom ik tevoorschijn, de man schrikt. “Oh, eh… sorry, ik dacht… “, stamelt hij beschaamd. “Glaasje water? Vooruit, maar dan alléén omdat je me een lekker ding vindt, natuurlijk”, grijns ik. “Argh, sorry, eh, ja, ik dacht dat hier een vrouw stond… Sorry. Nou ja, dank je”, antwoordt hij gegeneerd.
Lekker ding
