Knipperende ogen

“M’n man is al vijftien jaar dood. Op z’n sterfbed vroeg hij me door te gaan met m’n leven, ook wat betreft een eventueel nieuwe liefde. Hij beloofde me dat hij me vanuit een wolk altijd in de gaten zou houden, maar wilde dat ik gelukkig zou worden met een ander. Omdat ik na al die jaren met hem echt geen idee meer had hoe ik een man kon versieren, gaf hij me alvast een tip. Als ik een man aantrekkelijk vond, moest ik hem aankijken en liefjes met m’n ogen knipperen.”

De vrouw, een vaste klant van ruim in de 70, doet het met een hele grote glimlach voor.

“Ik had er de eerste tien jaar echt geen behoefte aan en eigenlijk nog steeds niet. De wetenschap dat hij op een wolk naar me kijkt vervult me al met genoeg liefde. Ik was in een winkel en raakte in gesprek met een caissière. Ze was midden-twintig en vertelde me dat ze moeite had met mannen versieren. Ik vertelde de ‘methode’ die ik van mijn man had geleerd en op dat moment komt een man de winkel binnen van ongeveer vijftig. In mijn enthousiasme deed ik het bij hem voor, voor de grap natuurlijk! Hij probeerde direct een gesprekje aan te knopen, haha! Ik schaamde me kapot, dat was m’n bedoeling natuurlijk helemaal niet!”, giechelt ze nog na.

“Maar jaaa, toch grappig. Pas geleden was ook zo’n gênant moment. Ik neem altijd de bus en zie vaak dezelfde leuke buschauffeur. Niet op die manier hoor, maar gewoon, leuke vent. Dus ik knipperde een keertje voor de gein met m’n ogen naar hem en glimlach heel lief. Hij glimlachte terug, sindsdien ‘kennen’ we elkaar en begroeten we elkaar altijd op dezelfde manier. Kom ik ‘m pas geleden tegen in de stad. Hij was samen met z’n vrouw, in z’n gewone kleren. Hij groet me weer op ‘onze manier’, hartstikke onschuldig, grappig en niets aan de hand. Pas toen zag ik dat hij het was. Voordat ik het wist floepte ik het eruit: ‘Oh, jij bent het! Ik herkende je helemaal niet met je kleren aan!” Z’n vrouw keek natuurlijk raar op en meteen besefte ik m’n blunder. “Zonder je buschauffeuroutfit bedoel ik!”, riep ik nog, maar ik vind het nog steeds vreselijk. Nu durf ik hem ook al bijna niet meer aan te kijken. Laat m’n man maar gewoon toekijken vanaf z’n wolk, ik blijf me kuis gedragen.

Eén reactie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Translate »