De trein staat al klaar en een vrouw haast zich het perron op. Ze houdt haar OV-chipkaart tegen het paaltje, maar krijgt een foutmelding. Terwijl het fluitje klinkt en de deuren van de trein sluiten, loopt ze naar me toe. “Weet jij dat? Hij zegt ‘te weinig saldo’, maar heb er net toch gewoon 5 euro op gezet?” Ik leg uit dat je pas kunt reizen als er 20 euro op de OV-chipkaart staat. “Godver, ik reis nooit dus dat gebruik ik verder nooit… Maar goed, zet ik dat er even op“, verzucht ze en ze loopt het perron weer af.
“Zo, dat staat er op, half uurtje wachten dus. Heb je voor mij een flesje water? En kan ik dat even bij je pinnen?“, vraagt ze even later. “Pinnen? Oei, dan er geldt bij ons een minimale besteding van 20 euro…”
Grapje natuurlijk, eikel die ik ben.
