Een man kijkt even naar het assortiment en bestelt op zachte toon een spa blauw. Omdat ik daarin twee maten verkoop, vraag ik of ie een kleine of een grote wil.
“Ik zei: Mag ik een GROTE spa blauw!”, is zijn wat boze antwoord.
“Je snapt er ook niks van, niemand snapt er wat van, ik ben namelijk een genie!”
“Oh jee, waarin bent u zo geniaal?” vraag ik met enige spot.
Een onsamenhangend verhaal volgt, het komt erop neer dat hij de wereld kan doorgronden aan de hand van wiskundige formules.
“Ok, dat wordt dan 2,70”, zeg ik, om het gesprek af te ronden. Hij geeft een tientje. Bijdehand vraag ik: “En wat krijgt u dan terug?”
Verschrikt kijkt ie me aan. “Eh… acht euro…”
Ik onderbreek ‘m en gemaakt teleurgesteld geef ik ‘m z’n wisselgeld: “Zo, en ze-ven euro dertig”
Genieën mogen soms best aan het twijfelen gebracht worden.
