“Heeft u ook bier?” vraagt ie hijgend.
“Zeker, wilt u Bavaria of Heineken?”
“Doe maar Bavaria, snel, m’n trein gaat zo!”
Ik pak een klein blikje Bavaria, maar de man bedenkt zich.
“Doe toch maar Heineken! Grote, grote!”
Ik zet de Bavaria terug, pak de grote Heineken en ik merk dat ie echt in paniek raakt.
“Ok, hoe duur?”
“2,70 alstublieft”
“Pinnen!”
Hij steekt z’n pasje in het apparaat, die direct een foutmelding geeft. Hij haalt het pasje eruit, wrijft het pasje schoon en doet nog een poging. Hij doet het dit keer wel en de man toetst z’n pincode in. Het apparaat weigert, verkeerde pincode.
“Fuck! Verkeerde pasje! Ik betaal wel contant!”
Hij geeft een vijfje en ik geef ‘m z’n wisselgeld.
Twee minuten later komt ie weer.
“Gemist?” vraag ik.
“Yep. Doet u er nog maar één”. Ditmaal betaalt ie direct contant en is de transactie in nog geen 10 secondes voltooid. Haast zorgt, blijkt maar weer eens, zelden voor meer snelheid.
