Twee erg vriendelijke jongens van ongeveer 24 komen bij me. Ik noem ze voor het gemak Gerrit en Karel.
Gerrit: “ha! Goedenavond kerel, hoe is het?”
Ik: “ja, prima, met jullie?”
Karel: “geweldig!”
Ik: “mooi man, zeg het maar!”
Gerrit: “zeg, heb jij twee overheerlijke cappuccino voor ons?”
Ik: “heb ik, uiteraard”
Gerrit: “schitterend, want ik heb ze zelf nog niet, haha!”
Ik: “dat komt goed uit, ik wel, maak ik ze toch gewoon voor je!”
Karel: “geweldig!”
Gerrit: “moet je nog lang vanavond?”
Ik: “neuh, klein uurtje nog”
Karel: “geweldig!”
Gerrit: “enneh, leuke dag gehad, beetje leuke klanten enzo?”
Ik: “ja joh, prima hoor, jullie?”
Karel: “geweldig!”
Gerrit: “ja inderdaad, prima… Maar mooi station geworden man, fijne werkplek ook?”
Ik, inmiddels wel een beetje klaar met dit gesprek: “oh ja joh, prima, prima werkplek”
Karel: “geweldig!”
Ik, helemaal afrondend: “zo, bij dezen jongens, de cappuccino, nog een fijne avond!”
Karel: “geweldig!”
Gerrit: “zeg dat wel, Karel! Geweldig!”
