Als de trein vertrekt
Verrekt een verlate reiziger van de koude
Zou de koffiegeur die nu langs hem trekt
Hem verleiden of de handen in de zakken houden?
Hij kijkt me aan
En kijkt weer weg, naar het verder lege perron
Gelukkig met de waan
Dat achter de koude, de wolken, de zon
Zeker zal schijnen
En de tijd de wolken bedekt
En wanneer er een spoor van treinen
Perfect op tijd vertrekt
Volgende keer komt de reiziger op tijd
Neemt een koffie en zal met me praten
En als de trein dan wegrijdt
Is het perron gelukkig helemaal verlaten
Opdat de koffiegeur een niemandsland intrekt
