Fijne feestdagen

,,Hoihoi. Mag ik een pakje sigaretten”, bestelt een jonge vrouw vrolijk . Ze draagt een chique outfit, het is immers Eerste Kerstdag. ,,Op naar de familie. En jij? Moet jij nou de hele avond hier werken? Wat ontzettend rot voor je!”, roept ze met gespeeld medelijden. ,,Maar ik zal aan je denken straks bij het avondeten”, glimlacht ze plagerig. ,,Niet dat ik er nu zo’n enorme zin in heb. Elk jaar van die onderhuidse ergernissen binnen onze zogenaamde happy family. Nou ja, zolang m’n neefje en nichtje wakker zijn, verbloemt dat het een en ander”, vervolgt ze.

Ze kijkt me weer vrolijk aan. “Nu ik er zo over nadenk heb jij het helemaal niet zo slecht voor elkaar. Ik ben ineens een beetje jaloers!”, klinkt het. ,,Nou ja. Het wordt leuk en gezellig. Het wordt leuk en gezellig. Het wordt leuk en gezellig”, houdt ze zichzelf dwingend voor. We wensen elkaar een fijne avond.

Al snel staat er een man voor me. ,,Heb je een kopje koffie voor me? Dat heb ik wel verdiend na zo’n lange reis”, klinkt het vermoeid. ,,Dat was even twee daagjes veel treinen”, vertelt ie terwijl hij de koffie op smaak brengt. ,,Mijn vriendin woont in Den Haag. Vanaf daar zijn we gisteren samen naar vrienden in Valkenburg gegaan, ze hadden wat kerstachtigs georganiseerd. Mijn ouders wonen echter in Groningen en daar hadden we ’s avonds Kerstavond. Dat was dus een treinreis van bij elkaar ruim zeven en een half uur. Zeven en een half uur!”, roept hij uit. ,,Goed. Overal weer gezicht laten zien, familieverplichtingen weer gehad”, somt hij op. “Vanavond ga ik heel eenzaam onder het genot van een biertje es languit op de bank liggen. Gewoon zín in.”