Een klein, donker meisje met grappige rasta-krulletjes en kleurrijke strikjes, kijkt onderzoekend naar de winkel. Haar nieuwsgierige oogjes scannen nauwkeurig de snoepjes en de koeken. Als ze de lolly’s ziet liggen, ontstaat er een grote glimlach. Ze begint te springen, houdt haar beide handen omhoog en scandeert: “Lolly! Lolly! Lolly!”
Haar moeder komt glimlachend in beeld. “Wil je een lolly? Oké, hoe oud ben jij? Want zoveel lolly’s koop ik voor je”, zegt ze. Het meisje kijkt haar moeder beduusd aan. “Drie!”, roept ze enthousiast. “Neeeee, je bent twee. In februari word je pas drie. Maar het is goed, ik koop er drie, mama wil ook wel een lolly”.
De moeder koopt drie lolly’s. “Maar je krijgt pas een lolly als je in de kinderwagen gaat zitten”. Het meisje reageert enthousiast, springt wederom met haar handen omhoog en scandeert nogmaals: “Lolly! Lolly! Lolly”. Vervolgens gehoorzaamt het meisje op een vreselijk schattige manier. Ze gaat zitten en kijkt haar moeder met puppy-oogjes aan. De moeder pakt haar lolly uit en geeft ‘m aan het meisje. Het meisje pakt ‘m aan en kijkt er eerst verlekkerd naar en steekt ‘m dan pas in ‘r mond. “Goed zo, nu gaan we lopen. Zeg de meneer maar gedag!”, terwijl de moeder zelf naar me zwaait. “Daaaaaag”, roept ze blij. Enthousiast zwaai ik ‘r uit en zolang ik zwaai, zwaait het meisje terug.
Nog gevraagd of ik het meisje mocht hebben, maar dat mocht niet. Flauw hè?
