De hysterica

“Hoe laat is het? Ik moet nu werken en dat komt me helemaal niet goed uit want ja weet je, mijn dochter is al vroeg thuis van school vandaag en oké, ze is al dertien dus dat moet op zich geen probleem zijn, maar ik heb daar toch moeite mee want ze voelt zich soms wat ziekjes dus vandaar.

Nou heeft ze dat al haar hele leven en eigenlijk is er nooit echt wat aan de hand maar stel je voor dat het nu ineens wel zo is; zo ken ik iemand die ook eens pijntjes had en die heeft nu kanker dus dan denk je toch wel twee keer na hoor.

Die had wel wat heftigere pijn en daar was ook duidelijk echt wat aan de hand maar het is doodeng. Het blijft toch je dochter en ze is al heel wat dagen thuis gebleven van school. Huisarts vindt vervolgens niets en ik merk dan ook niets aan ‘r maar straks is er wel wat aan de hand hè.

Oh nee nu sta ik vandaag ook nog samen met Betty, die voert nooit wat uit en dan moet ik alles doen ik word al helemaal gek als ik eraan denk dit gaat drama worden. M’n dochter appt nu dat ze nu al naar huis gaat misschien dat ik ‘r nog even moet bellen voordat ik begin en vragen hoe het nu met ‘r gaat.

Ja wat moet ik hier nu mee? Oh die telefoon, vanmorgen nog helemaal opgeladen en de batterij is nu al halverwege die gaat het nooit helemaal volhouden en straks gaat het echt niet goed met m’n dochter, oh nee, wat een drama dit. Hoe laat is het inmiddels?  Ja shit nu moet ik echt rennen voor de bus.”