Een man loopt strompelend, bijna mank mijn kant op. “Heb je geen zware Brandaris?” De man kijkt oprecht bedroefd. En ook wat vermoeid. Hij zal achter in de 30 zijn en draagt een NAC-trainingspak, met het oude logo op z’n borst.
“Wat heeft NAC vanavond gedaan?“, vraagt een oudere man naar dat glimlachend, die zojuist een koffie heeft gehaald. “NAC? Ehm, geloof dat ze morgenmiddag spelen?“, zegt de man wat afwezig. Ik knik, hij vervolgt met ineens heel veel enthousiasme: “Nee, ik heb vandaag meegedaan aan de Homeless-cup, namens Breda. Ik ben gelúkkig inmiddels niet meer dakloos, maar ben nog wel ingeschreven bij het SMO (Stichting Maatschappelijke Opvang). En dus zit ik nog in het team. Echt een heel mooi initiatief, een heel leuk en goed evenement. Daklozen uit twee verschillende steden spelen tegen elkaar en de winnaar speelt tegen een andere winnaar, een toernooi dus.
Breda wordt gesteund door NAC in de vorm van kleding, voetbalspullen enzo. Ook de KNVB steunt het, zij organiseren alles. We spelen op straat, maar iedereen is enorm fanatiek. Ik ben de keeper van Breda, ik duik ook gewoon als ik denk dat ik de bal zo kan tegenhouden, zo fanatiek gaat het eraan toe. Echt, je zou m’n lijf nu moeten zien. Overal schrammen, bulten, schaafwonden. Spierpijn, nu al, dat wordt morgen ook een hel. Maar het is het waard man, de sfeer, alles is gaaf eraan. Het toernooi heeft gelukkig genoeg sponsoren, alleen de media-aandacht valt nog wat tegen. De winnaar van het toernooi mag volgend jaar naar Chili. Tien dagen lang, geheel verzorgd en het team krijgt ook nog wat zakgeld mee. Dat is toch gaaf! Als dakloze gewoon zoiets meemaken! Over twee jaar organiseert Nederland het WK, da’s toch voor het avontuur minder haha… Hopelijk dan wel wat meer aandacht!
Oh, ja, ehm, we hebben vandaag trouwens verloren van Amsterdam, dus zíj gaan naar Chili, verdomme. Baal er goed van. Vanavond op tijd naar bed, zonder shag dus. Niet naar Chili, geen Brandaris, wat een dag…“, sluit hij af en moeizaam loopt hij naar de uitgang.
