Een jong stelletje kijkt naar de winkel en staan op het punt wat te bestellen. Een meisje is ze echter voor, geeft het stel een halve bodycheck en laat de twee even perplex staan. “Of waren jullie aan de beurt?“, vraagt ze op dominante wijze. Het stel lijkt onder de indruk en gebaart dat ze voor mag, iets waar het meisje allang van uitgegaan is, want ze staat al klaar om te bestellen. Het meisje is flink geblondeerd en heeft de haren strak naar achter en heeft krulletjes in haar nek. Ze meet ongeveer 1.55. Ze draagt een kort truitje, waardoor een navelpiercing zichtbaar is. Op haar rug en op haar pols is een tatoeage zichtbaar. Een glitterende handtas en een rode roos -het is immers Valentijnsdag- maken het plaatje helemaal af.
“Heej mop, Hèp je ook wèèin?“, vraagt ze met een schromelijk overdreven Amsterdamse tongval. Ik kan het niet laten haar te complimenteren met haar Amsterdamse dialect en vertel haar dat we helaas alleen bier hebben. “Ja, echte Amsjterdaamse hè schat, ga so weer naar Mowkum, maar doe maar twee van die klène Freddies dan. Wil je m’n aaidiej sien? Oud genoeg hoor, fan 1988. Doe gelijk maar een pakkie peuke, Marlboro fan ses euro en ook maar een fuurtje. En een coowlaatje om het allemaal weg te spoele, ja tog. Feertien euro fijf? Jajoh, geld zat hier hoor, denk jij dan! Maokt er maar vèftien fan. Haha, je bent wel een moppie hoor en die heb je nie faak in Braboland ken ik je segge, stelletje stille wausen hier“.
Ze draait zich even om, naar het stel dat er nog steeds wat onwennig en beteuterd bij staat en wacht tot ze aan de beurt zijn. “Ben so klaar hoor mop“, zegt ze tegen hen. “Wat een dopeys hey, sjeusus, veel plezier ermee straks schat haha!“, fluistert ze tegen mij. Ze rekent af en draait zich om en loopt richting een vriendin. “Jullie sijn hoor!“, bijt ze het nog immer beteuterde stel toe als ze hen passeert. Het stel doet onzeker een stap naar voren, twijfelt nog enigszins en bestelt uiteindelijk op zachte toon een Nuts.