Kleintje tussendoor. De voorkant van het verkooppunt bestaat uit glas, met bij het balie’tje een klein gat waar de verkopen gebeuren. Vooral bij de invallende duisternis zien mensen het raam niet en dat levert naast bloedneuzen (één keer gebeurd) en verwarring toch ook hilariteit op.
Een lieve, maar wat stoffige 60+ vrouw praat zojuist tegen het raam, lacht als ze dit ontdekt en bestelt alsnog zodat ik ‘r kan verstaan. Na ontvangst van haar thee sluit ze eigenlijk best legendarisch af:
“Zo, nu verdwijn ik weer achter het raam”.
