Waren Stefan en Ruben werkelijk baldadig?
Vrienden Stefan (23) en Ruben (22) waren op 18 mei 2013 op stap in Breda. De politie betrapte hen op baldadig gedrag, wat ze al tijden ontkennen. Ze wilden camerabeelden eerst eens zien. Die zijn er nu.
Die nacht liepen ze rond vier uur ’s nachts over de Nieuwstraat. Er zou tegen een achterwiel van een fiets getrapt zijn, er werd op de intercom van de Barones gedrukt en ze trapten een mandje van een fiets af. Dat mandje moest het vervolgens ontgelden: er werd even mee gevoetbald. Stefan hoort het verhaal van de rechter gelaten aan. ,,Het is vier jaar geleden. Ik weet ook niet meer wat ik toen gegeten heb.”
Diezelfde avond zou er ook een incident bij een homobar hebben plaatsgevonden, waar een ruit bij sneuvelde. ,,We werden bij de McDonalds staande gehouden. Een vriend van ons had inderdaad mot gehad daar, maar die was al naar huis.” De politie kreeg die nacht een melding van baldadigheid. Het signalement kwam hen direct bekend voor.
Op een beeldscherm in de rechtszaal worden de camerabeelden vertoond. De locatie en de handelingen: daar is niet over te discussiëren. ,,Maar ik herken mezelf niet”, roept Ruben. Stefan: ,,Daarbij: dit noem ik geen baldadigheid, toch? Iemand trapt tegen een krat, nounou.”
De officier van justitie vindt het echter wel helder. Het signalement voert terug op deze jongens, die toentertijd hun identiteitsbewijs hebben moeten laten zien. ,,Wat ik zie op deze beelden zijn hele asociale jongens die rotzooi trappen in de binnenstad. Kennelijk herinneren jullie je niks en dat kan ik me voorstellen, als ik dat strafblad zo eens bekijk.”
Niet dat er een enorme straf op volgt: origineel was dit €220,- per persoon, maar doordat het lang geleden is eist de officier €100,- per persoon. Stefan heeft bezwaar. ,,Ik ben autistisch, zeg ik even bij. Ik wil m’n geschiedenis achter me laten en ik herken mezelf niet. We halen hier oude koeien uit de sloot, ik wil door met m’n leven.” De vader van Stefan zit achter in de zaal en wil graag iets over Stefan vertellen. ,,Stefan is een meeloper, die wil zich bewijzen. Hij slaapt al weken niet goed door deze zaak.”
De rechter komt toch tot een straf. ,,Ik snap jullie verzet wel, maar kom op: een boete van €100,- is ook niet zo heel schokkend. Ik vind dat een hele redelijke eis en dat wil ik jullie ook opleggen.” Stefan is het er niet mee eens. ,,Ik heb onlangs een kindje gekregen. Dat zijn 15 pakken babyvoeding meneer”, klinkt het smekend, maar de rechter is niet meer te overtuigen.