De Kantonrechter
Verscheen op 25 juli 2016 in BN DeStem:
‘Een onbekend gebleven bestuurder van een personenauto’ rijdt op 23 maart 2015 met een snelheid van 112 km/u in plaats van de toegestane 80 km/u, vlakbij Goirle. De 31-jarige Veronique* uit Tilburg is eigenaresse van de auto. “Maar ik was niet de bestuurder, dus wat doe ik hier?”
Een zweem van verongelijktheid en ergernis zweeft rond Veronique. “Ik kreeg die bekeuring binnen, dus heb ik gelijk onderzocht wat er gebeurd is. Die dag moest een vriendin van me naar België. Ik heb haar mijn nieuwe auto uitgeleend, nou, dat doe ik dus ook nooit meer.” Ze weet erg weinig over deze vriendin.
“Ze heet Stefanie. Ze is plotseling uit mijn leven vertrokken, volgens mij is ze naar Curaçao gegaan. Ik heb nooit meer een teken van leven van haar vernomen. Ik heb die naam ook doorgegeven aan justitie. Ik heb er dus niets mee te maken.” Ze heeft geprobeerd contact te zoeken met Stefanie, maar dat is ‘r niet gelukt. “Spoorloos. Ik weet nog kraakhelder dat ik nadrukkelijk aan ‘r vroeg dat ze voorzichtig moest zijn met de auto. Verdomme.” Veronique windt zich verder op. Ze heeft haar rijbewijs keihard nodig. “Mijn kinderen gaan naar school aan de andere kant van de stad. En ik werk voor mijn uitkering in een fabriek. Die is erg lastig met het openbaar vervoer te bereiken.”
Veronique heeft al vaker snelheidsovertredingen begaan. Heeft ze daar wat op te zeggen? “Heb ik daar wat op te zeggen? Nou. Ik ben nu goed bezig met m’n leven, bijvoorbeeld? Het leven kent ups en downs. Nu gaat het goed”, spreekt ze op dwingende toon. De officier van justitie is echter onverbiddelijk. “De vorige keer reed je ruim 30 km/u te hard. Ik ga je daarom een voorwaardelijke rijontzegging van twee maanden opleggen en een boete van 390,-. Geheel conform de regels. De eigenaar is verantwoordelijk over de auto. We kunnen een andere bestuurder alleen vervolgen als we wat meer informatie over diegene hebben. Aan alleen ‘Stefanie’ hebben we echt niets.”
De advocaat van Veronique kan zich hier niet in vinden. “De snelheid is door middel van een radarfoto vastgesteld. Waarom die foto niet boven water gehaald, zoals verzocht is? Dan hadden we de bestuurder kunnen zien. Het Openbaar Ministerie had best wat meer mogen doen”, stelt hij. Bovendien vindt hij de straf wel érg hard. “Vooral het geld is veel.” Veronique voegt daar met hoorbare kwaadheid aan toe dat haar geen enkele blaam treft.
“Het is uw auto, dus toch wel. We kunnen ook kijken naar een andersoortige straf. Kunnen we u bijvoorbeeld een werkstraf opleggen?” Veronique heeft het te druk met haar kinderen en met het werk op de fabriek, geeft ze aan. De advocaat legt Veronique uit dat ze een interessante keuze krijgt, dat die werkstraf best een goede optie is. Schoorvoetend wil ze daar dan wel aan meewerken. Ze ontvangt een werkstraf van 16 uur. Met een zweem van verder toegenomen verongelijktheid en ergernis verlaat ze de rechtszaal weer.
*om de privacy van de hoofdpersoon te beschermen is dit een gefingeerde naam