Deze Kantonrechter verscheen eerder op 2 mei 2016 in BN DeStem:
De 52-jarige Khalid* laat op 21 februari 2014 zijn hond uit. Het dier loopt los, zoals altijd. Als de Turkse herder Jasper* met zijn bouvier ziet lopen, spurt hij erop af en springt tegen de man op. Jasper verliest zijn evenwicht en valt op zijn bouvier. Khalid probeert zijn herder in toom te houden door erop te springen. De twee mannen en de twee honden belanden in een soort worsteling, waarbij Jasper gewond raakt aan zijn hand en vier weken arbeidsongeschikt is.
Khalid is de Nederlandse taal onvoldoende machtig en maakt gebruik van een tolk. “Ik heb die hond al 8 jaar. Hij kan goed omgaan met mensen en met andere honden. Er zijn nog nooit problemen geweest. Ik heb handtekeningen verzameld in de buurt, om aan te tonen dat de hond populair is. Zowel de kinderen uit de buurt als hun ouders waren dol op mijn Turkse herder. Ik schaam me dat ik hier zit, want ik ben nog nooit met justitie in aanraking geweest. Waarom is deze zaak zo uit de hand gelopen?”, sombert Khalid. Hij bevestigt het gehele incident, maar betwijfelt of de beet van zijn hond afkomstig was. “Ik was er snel bij en pakte juist zijn kop vast om een beet te voorkomen. Ik denk echt dat die beet is gedaan door de bouvier. Dat is helaas nooit echt onderzocht.” Khalid heeft qua verhaal ook niet veel keuze; er zijn talloze getuigen geweest. De aanstichter van deze worsteling was dan ook de Turkse herder. De hond werd al snel in beslag genomen en besloten werd dat deze moest inslapen. Khalid begint te huilen als dit ter sprake komt. “We zijn er kapot van. M’n gezin, de buurt: we zijn er allemaal kapot van.” Jasper daarentegen vindt het inslapen van de hond niet genoeg en eist genoegdoening. Hij heeft immers vier weken niet kunnen werken en eist de gemaakte medische kosten, plus smartengeld. Het bedrag komt neer op een kleine 10.000 euro. “En wij dan? We hebben als gezin een knauw gekregen”, verweert Khalid zich. De twee honden kenden elkaar niet, net als Jasper en Khalid elkaar nog nooit ontmoet hadden. De officier van justitie is hard in haar oordeel. “Beide honden liepen los, maar uw hond was al getypeerd als mild-agressief. Bovendien is hij de aanstichter geweest van het hele incident. Wij kunnen vandaag geen uitspraak doen over de genoegdoening, alleen over de schuldvraag en ik acht u schuldig. Ik eis een geldboete van 500 euro, waarvan 250 euro voorwaardelijk.” De advocaat van Khalid is het hier niet mee eens. “De hond was populair in de buurt en heeft in al die tijd nooit voor problemen gezorgd.” De rechter kiest een middenweg. “De hond had een zeker risico, dat is gedocumenteerd. Maar blijkbaar ook erg populair in de buurt, want hij was bijzonder aaibaar. Wie gebeten heeft, weten we niet. Ik denk dat het inslapen van de hond al voldoende straf is. Ik wil daarom graag een vrijspraak uitspreken, maar er volgt nog een civiele zaak. Daar kan ik verder niets over zeggen.”
*Om de privacy van de hoofdpersoon te beschermen is dit een gefingeerde naam.
