Deze Kantonrechter verscheen eerder op 25 januari 2016 in BN DeStem
De zaak: de 57-jarige Rens* uit Oosterhout reed op dinsdagmiddag 28 oktober 2014 in zijn woonplaats rond in een onverzekerde auto. Dat is een flinke overtreding, dus waarom betaalt Rens zijn premie niet gewoon?
“Dit is echt nog zo’n nasleep uit een inktzwarte periode”, geeft een emotionele Rens te kennen. Hij kon de premie helemaal niet meer betalen, maar besefte zich op dat moment nauwelijks wat dat voor consequenties kon hebben. De kersverse opa zat in een erg zware privé-situatie, waardoor dit soort behoorlijk belangrijke zaken enigszins versloften. De problemen van Rens begonnen toen zijn dochter het huis uit ging, om samen te wonen met haar vriend in Rotterdam. “Daar was ik het totaal niet mee eens. Zij was er nog niet klaar voor, maar ik had vooral problemen met die jongen. Uiteraard –of klinkt dat te cynisch?- hadden ze allebei geen werk, dus konden ze de huur niet betalen. Dat ging dus helemaal niet goed, tot grote ergernis en onrust bij mij.” Tot overmaat van ramp krijgt het stel al snel kinderen en wordt Rens dan ook opa. Hij besluit, ondanks zijn weerzin ten opzichte van de vader, direct financieel bij te springen. Vooral om z’n kleinkinderen te helpen. “Het contact met m’n dochter werd steeds slechter, we kregen steeds vaker woordenwisselingen en ruzies. Maar het gaat me om die kleintjes, om m’n kleinkinderen.” Rens onderschat de problemen schromelijk en vergeet zijn eigen financiële huishouding. Het duurt dan ook niet lang voordat Rens zelf in de problemen raakt en zelfs zijn huis uit moet. “Mijn vrouw en ik hebben toen twee jaar in een caravan gewoond. De post ging op dat moment naar mijn dochter. Veel rekeningen die binnen zijn gekomen zijn mij niet, of in ieder geval te laat onder ogen gekomen.” De boel escaleert steeds meer en Rens besluit de banden met z’n dochter en haar vriend helemaal en definitief te verbreken. Ook z’n huwelijk houdt geen stand meer onder deze druk en hij scheidt van zijn vrouw. Pas als hij op helemaal op zichzelf aangewezen is, weet Rens uit dit diepe dal op te krabbelen. Zijn schulden en boetes worden langzaam maar zeker afbetaald. “En toen ontmoette ik een nieuwe vrouw, waar ik nu erg gelukkig mee ben. Ze geeft mij rust en tijd. Ik zit momenteel echt in een rustiger vaarwater.” Dat Rens nog nooit met justitie in aanraking gekomen is, spreekt wat de rechter en de officier van justitie betreft echt in zijn voordeel. “Normaal gesproken moet ik echt een boete van 660,-, of een gevangenisstraf van zes dagen eisen”, geeft de officier van justitie aan. “Maar gezien uw verhaal, uw persoonlijke omstandigheden en uw blanco strafblad, zal ik dit enigszins matigen. Ik moet u echter wel straffen, dat lijkt me normaal. Een geldboete van 300,-, welke u mag betalen in drie termijnen.” De rechter gaat hier in mee en wenst Rens een lang verblijf in dat rustige vaarwater.