Op 9 november 2015 verscheen deze Kantonrechter in BN DeStem:
Manier van vragen
De 35-jarige Marco* uit Nispen weigerde zijn legitimatiebewijs te laten zien aan een agent. De manier waarop de agent dit vroeg beviel hem niet.
De ogen van Marco spuwen vuur. Begin dit jaar werd hij in zijn woonplaats Nispen staande gehouden en werd hem gevraagd zich te identificeren. Marco, fel: “Er kon geen ‘goedemiddag’ vanaf. Die manier waarop: daar kan ik niet tegen, dus weigerde ik me inderdaad te identificeren.” Hij is nog altijd overtuigd van zijn gelijk. “Ja echt hoor. Dat ik werd aangehouden was al onterecht en dan dat toontje. Het interesseert me geen zak als ik hier dertig jaar voor zou moeten zitten. Dit is echt het principe!”, lijkt de woede weer verder op te borrelen.
Het was zondag 18 januari 2015. De avond begint te vallen en Marco gaat frietjes halen voor hem en z’n gezin. Al snel rijdt er een politieauto achter hem aan, die hem blijft achtervolgen. De vrouw van Marco belt ‘m mobiel, zij zag de politieauto ook en wil hem ervoor waarschuwen. “En toen werd ik dus uiteindelijk staande gehouden. De agent kwam furieus naar me toe en blaft dat ik me moet identificeren. Hoezó! Wat deed ik?” Marco houdt voet bij stuk en wordt uiteindelijk zelfs gearresteerd. Hij mag een nachtje de cel in én krijgt een boete van 370,-.
“What the fuck. Echt. In plaats van zo gestresst je werk te doen, kun je ook gewoon vertellen wat ik nu precies verkeerd deed, toch?”, is Marco zich nog steeds van geen kwaad bewust. En: “Ik vroeg de agent of hij zich ook wilde identificeren. Je leest het toch steeds vaker? Dat grappenmakers verkleed als agent dit soort geintjes uithalen?” De officier van justitie vindt het niet zo’n moeilijke zaak. “Als een agent ook als zodanig gekleed is, hoeft hij zich niet te identificeren. En als een agent wil dat u zich identificeert, heeft u dat gewoon te doen”, is zij kraakhelder. Zij eist dan ook dat de geldboete van 370 euro overeind blijft.
Marco briest bijna. “En het gedrag van de agent? Wordt hij hier nog op aangesproken, of ben ik hier de enige die aangepakt wordt?” De rechter roept Marco tot de orde. “Luistert u goed naar me. De feiten: de agenten zagen dat u in de auto belde. Daarvoor werd u aangehouden. Hoe een agent u aanspreekt doet niet ter zake. Ik kijk namelijk alleen naar de feiten en niet naar uw gevoelens. Wat puur verstand geweest zou zijn, was het volgende: laat in het vervolg uw identiteitsbewijs zien en dien vervolgens een klacht in bij de politie in uw woonplaats. Zij gaan over het gedrag van de agent. Uit puur principe zoiets weigeren brengt u alleen meer in de problemen.”
De rechter verlaagt de straf wel, omdat Marco al een nacht in de cel gezeten heeft. Marco hoeft nu slechts 100 euro te betalen. Marco verlaat hoofdschuddend de rechtszaal. “Ik haat onrecht.”
*om de privacy van de hoofdpersoon te beschermen is dit een gefingeerde naam
